পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬২৮

২ দ্বিতীয় পৰ্ব ফিলিপাইতলৈ পল কাক ( 68 ঘঙ্গি হাকা ববি হ মনুষ্যৰুৰীত ৰূই ঘ্ৰাণে নাক শুন্য ফৰিলে গ্ৰাৰু মনুষ্যৰুপে পুপ্ত - গ্ৰাই মৃত্যুৰ স্বশৰূ এই গ্ৰ2fক্ৰুশীয়া মৃত্যু ঘ। ৮ পোলা কৰিলে সেই নিকোনে কৃশ্ব ডাক ৯ প্ৰতি ৪ কৰিডে ঘোৰ এই নাকৈ ৰ নাম তেঁও দিতে হয় = যি যি ন্ত নামবে স্বৰ্গ গ্ন বিচ্ছি পৃথিবীৰ উলস্থ দৌৰে ঘাড় So তেও গ্ৰাম -তু খ ক খৃস্থৰ পিতৃৰ গৌৰ ১১ ব্ৰা৫ে যি ভি যি = 5াছে ইয়াকু সদো জিয় ১২ শৈ ফাটে। এই নিকোল হে মোৰ প্ৰিয়াই যেনে কৈ মোৰ হা!, 'দ্য চিল তেনে ঘফল হয় কিন্তু এতিয়া মোৰ যিলে ভোল মহ 'ঘাস বীদায় ছিল। ভেনে ভয় 'ফ্ৰি কল্পন ১৩ তোমোলাকে 'ঘণ্যেন ভুৰতি সিজি কৰা। কিনে যি ইন্না কৰ স্থাৰু কমপৰে স্থাপোন ইৰাক তোমোলাকৰ মাজ, তায় ভেও ঐশ্বৰ তোম লাক জীবন দিয়ে।ভা বাক্য পেডিক কবি দশ বিৰোব ব্যতিৰেকে এই কয় ক< যেন ভোলে ১৪ বমী স্ম উtfঃ মহ'ৰ যত জতী দীপৰ নিচিন সুষই সেই নুহৰ মগজ নিজ ১৫ নৰিয়া মুক্ত থহিক ই শ্বত্ৰ গ্ৰনযেত। ১৬ পুত্ৰ হোৱা যেন মযু »ীভৰ দি এই নিকোলে ১৭ স্নান কৰে যেন ময় ব্য?f নাঙ্গে নায় ঘা বা। কৰা লয় | যদি তে>}}লা সঞ্জৰুপ ঘড়