পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬২৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

এই ২ দ্বিতীয় - ফিলণীহঁতলৈ ও কাক— ২৭ লাকৰ কথা শুনে গে তেযোলিক একনাভে ৭ি৮৪ চা ঘফি এক মনে শুভৰ্তা সতৰ নিকোনে যতন কৰা ঘাকু যে ডেকে ঘাপন শত্ৰ ইতৰণৰা একোতো ভয়ও নোহোৱা সিহঁতলৈ তো, মোলাৰু সৰু তাক লক্ষণ হয় কিন্তু তে ২৮ মোলাক পুতি উৰণিৰ চিন্ ঘৰ্থ ঔবক তত্ত্ব ২৯ গিৰু চিস্ কিয়নো তোযেলাক যোৰ মাজৰ যি ৰাগ দেমিলা ঘৰু যেৰি যাজ এতিয়াও যি গ্ৰাচে ই যা শুনিবলৈ পোৱা তোমোলাক নেই ৰগ হলে ৩০ Wীভৎসা কৰঘকাল নহয় কিন্তু তেও নিকোনে দুঃভে ঘন্নাহ ঘা তেঁও পক্ষে তোযেলাকক দিয়া ইচ। হয়েষেই (যদি ভি কিবা শান্তনা যেদি চেনহ। বা হসু (যদি স্নানু কিবা একগীলতা যেদি কিবা

  • চেনেই বা যব কে তেবে তোমোলাকে সমান

চেনেহ কৰি আৰু এক বানী এক চিত্ত সুই এক 2 সান হোৱা মোৰ ঘানন্দ পূৰাৱা। বিৰোবৰ দোয়া বা বিমাৰ দোহা একো কৰা নোহোক কিন্তু মনৰ পৰত্বৰ দোৱাৰ গয় পতি ঘনোয়নৌ- 3 লোকক আপোনাকৈ সজ যানো। গায় প্ৰতি 'ঘকল লেন শুভ নিবিচাোেক কিন্তু নয় পুতি ৫ ঘন মানুহৰে শুভ বিচাৰে। ইস্ত যিশুৰ যি ম আচিল সেই মন তোযেলাক হোক যি অশ্বৰ ৭ ফুপী ই ক্বশ্বৰৰ সমাল হোৱা চৰ নেমানিলে কিন্তু