পৃtx পৰ্ব তিলিপাইতলৈ পাওলৰ কাক 1 651 ১৯ কৰে স্থাৰু ঘানন্দেই কৰিম। কিয়নো ময় আনে। ২০ যেন ময় ঘাতি ঘপেক্ষা ঘৰু তাৰ কৰে। ময় এ কোতে লাজ নুঙ্ক কিন্তু যেনে সদায় তেনে এতিয়াও জীৱন হোক নাইবা মৰণেৰে হোক যি এটাই সাহেৰে ভৰ গৌৰৱ যো দেহৎ জন। স্কৰ এই ভাৰসাৰসাহে তোযেলাকৰ কামনাৰ দোৱাৰা দ্বাৰু যিস্থ aীভৰ গাৰ যোগান দোৱাৰা এই 23 মোৰ তৰণিৰ উপকাৰ কৰিব। কিয়নো ময় তীয়াই (কা ভৈ গ্ৰাফু মোৰ মৰণ লাভ কিন্তু যেদি যয় দে ২২ কেঁা ভেবেই এই মোৰ শ্ৰমৰ হইল। কিন্তু যিহক যনস্থকৰিম তা ময় নেজানে। কিয়নো এসে থাকা ২৩ কৈ স্মৃতি ভাল যি গতি কৰা গাৰু ভেসৈতে থকা তদাকgী স্কুই' ময় সেই দুয়োত দুয়ো লে স্না ২৪ কৰ্মি- ইচে। কিন্তু তোমোলাক নিকো দিহ থকা বৰ প্ৰয়োজন ম্যাচে আৰু ইয়াতে স্থিমন। ২৫ ই ময় জানো যেন মোৰ থকা স্বৰ দ্বাৰু তোমো লাকৰ প্ৰতীতি সম্বনুি ক্ৰযেং, ওন্নতি ঘৰু গ্ৰানন্দ হেতু তোমোলাকে সৈতে যোৰ স্থিতি স্বব যেন তো লোক ওচৰলৈ ময় ঘাকও ছাৰ দোৱাৰা যোৰ নিকোনে ভোয়ালা আনন্দ যিপ্ত aীভৎ ২৬ ক্ৰমে আতিশয় হয়। কেবুল তোমোলাক ঘ ৰ ভৰ শুভবাৰ্তাৰ যোগ্য হোক যেময় তো মোলাকু দেৰিলৈ ঘাছি বাঘপাড় ইতোমো D 3
পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬২৬
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই