পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬১৮

645 ও পঞ্চম পৰ্ব এহেনসীহঁতলৈ পাওলৰ কাক। ৪১ ঘ পঁচা ঘটে। ঘনুকাৰৰ ঘহল কৰ্মে সৈতে একো লগ নলব কিন্তু তাক কেৰে তেৰে কৰা কিয় লোগু হাই সিহঁতৰ দোৱাৰা যি যি কৰা হয় ৪। তা খোৱা মতোন লাল। কিন্তু পহৰ দোষ ১৩ এটাই পেচিহ্ন হয় কিয়নো চিহ্ন কৰোতাৰ সেই ৪৪ পহৰ। এই নিকোনে তেও বেলে হে নিদ্ৰালু তাণ তুৰপৰা ও আৰু »ীভে ভোলোক পহৰ ১৫ দিব। এয়েৰেই সহবান তোমোলাক বিবেচনাপূৰ্বক ৪৬ পবা ঘুজানহতৰ নিচিনা নহয় কিন্তু কাল সক ১৭ কৰি জানৱ মানুহৰ নিচিনা কিয়নো কাল বয়া ১৮ জাইছে। ওয়েৰেই জানা না কিন্তু পহুৰ ইড ১৯ কৰ্মহোৱা। গ্ৰামে আতিশয় পিয়াহ লগে বা সুৰাৰন মতোৱাল বা কিন্তু চীৎ ঘ ৰু ২০ সুতি গীৎ স্বাৰু পৰমাৰ্থিক্‌ গীতৰ কৰু কৈ ঘৰু গায় ঘৰু আপোন মন পছুলৈ গ্ৰাহাদ কৰি ঘৰু গ্ৰযাৰ প্ৰভু যিশু বিভৰ নাম এটাই বেহানিলৈ ঐশ্ব ২৪ ৰ দ্বাৰু পিতৃ হাইৎ শ্লাঘা কৰি ঘানা পুৰ হোৰ ঘৰু ঐশ্বৰৰ ভয় গ্ৰন্যোন্যে বশ হোৰ। ২২ হে তিৰীহঁ তোমোক যেনে প্ৰভুৰ বশত্নতা ২৩ তেনে ঘাপেন স্বামি বশতা হোৱা। কিয়নো ২৪ যেনে ীত মণ্ডলৰ মুৰ আঁচে তেনে স্বামী তিব মূৰ ঘাচে আৰু তেঁও দেহৰ তাৰক এবেই যেনে ২৫ মণ্ডলী »ীভে বশ তেনে কয় প্ৰতি তিৰোতা ইদ্মপান গিৰিয়েকৰ বশৰৎ হোক হেপতি