পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬১৫

542 ৪ চতুৰ্ব্ব এসেসীহঁতলৈ পাওলৰ কাক। সেই জন যি এটাইকে পূৰ কৰিবলৈ এটাই ফাৰ ১১ পৰা উঠি। ঘৰু ঘাযি এটাই ভন্তি ঐক্য ঔঘৰত্ৰ সানেৰে পূৰ হোৱালৈকে পূণ্য মানুহ ১২ ঘণf tড পুৰ্ণভাৰ দীঘল যেhn পোৱালৈকে পুণ্যদ্বন্ত মানুহৰ তা পুত্ৰাবলৈ সেৱাৰ লিফোনে ৪৩ aী দেহৰ ৰণ{ে কেড়েeি পাচনী কেডেঙি স্থা চাৰ্থ কেভেটি শুভবাৰ্তা বোলোভা কেভেটি ৰঠিয়া ণিকওড়া তেও দিলে স্নাদি ইয়াৰ,পাচ লৰা মো ১৪ হে ঘৰু মানুহ বা বুছিৰে ভংগুনা কৰিবলৈ ও ই «ক্ষে ঘুমি ভাৰে সদৌ শিক্ষাৰুপ বায়ু ১৫ ৰে ইহ'ল যিহতাললৈ ভতু নোহে। কিন্তু যি সুৰ { htষ্ট গ্ৰ্যামি চেনেহেৰে সঁচা ক' কবলৈ ৪৬ এটাই কমেৰ ভেঁৰ এজৎ বাচে। যাৰপ' এটাই দেহ যে পে যো 2য় নদী ঘৰ পহিযাণ ৰ দুফি কম লাবনzনাৰে যালৈ যি বলে জাৰে ঘটিল ই চেনেহেৰে ঘাসেন ঘ ৪৭ বঢ়াবলৈ দেহ বচয়! এয়েৰেই ময় ভুৎ ও তেওৰ প্ৰমাণ দি ঘা-পান মনৰ শুন্যতা নিহঁতৰ ১৮ বুন্নি $ৰীত দুই যেনে ঘা দে শীতে ঘাপেন যনৎ তা নিকোনে ঘুপোন ঘৰন্থ যুতাকৰ্তৃক ঐশ্বৰীৰ জীৱনৰপৰা বিমন ই চৈত ১৯ ন ও কবি ঘাতি লালসেৱে এটাই ঘশুচি কম কৰিবলৈ লুট গ্ৰামে সুন্ধুিছে তোমোলাকে ২০ ইয়া ৭s সিহঁতৰ নিচিন। শাচৰা। কিন্তু যেদি