পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬১৪

৪" চতু?f পৰ্ব এহেনুলীহঁতলৈ পাত্ৰ ফুক! 64 ১৮ 2ীভৰ চেনেছ তাৰ দীঘা পুল দত্ব ওত্ব, কি ইয়াৰ হৃf হল কৰিবলৈ যতণন্ন হোৱা তে। (৪৯ যোলাক ঐশ্বৰ পৰিপূৰ্ণ হোৱা' এতিয়া যি ঘামায় ২০ মজৎ পুভানুদৰে ঘামাৰ 2 Yজা চিন্তা শকভি কৈ ঘাতিসৰহ কৰিবলৈ সম তাকে যিশু দোয়া বা এটফ পানুক্ৰমে ফ্ৰনন্ত কাললৈকে যদি চৌৰৱ শৰা হোক 'ঘাযিন। পৰু এসুেত্ৰেই ভুষ বন্দিয়া যায় তোমোলাকক নি ৪ তি কৰো যেন তামোলক এই নডা 5 দ্ৰুত ২ কাল সহিংডাকৰি চেনেহেব ঘন্যেন্যে হিল ৩ ই নিৰ্বিৰোব তা বানুেৰে গ্ৰাৰ ঐ ববি লৈ ঘন কৰি যি স্নগ্ধনেৰে ঘুচা সেই ৪ গ্ৰাদ্ধান্য যে চৰ। তোমোলাক যি ছাদ্ধানে ৰে গ্ৰহ্মঘ'চা ভৰি এ ভাৰসৰে তোমেলা . যেনে দ্যাহৃত চা-ভেনে -ক শহীৰ এক ঘন্ম ৫ এক হু এক সঞ্জ। এ পুড় ঘৰু সৰ্বাপৰি ৬ সৰ্বব্যাপী তোযেলকন্তু এটাইৰে মধ্যবৰ্তী এটাইৰে ৭ এক ঔশ্ব পিড় সুচে। কিন্তু স্তি দাৰ পৰি মানানুযায়ী গ্ৰামাৰ সেটে প্ৰতি ঘঁহ দিয়? ৮ হৃইছে সেই নিকোনে ফু যেতিয়া. তেঁও ওপৰলৈ ওহিল তেতিয়া শত্ৰুতা ' বহ্নি হৰণ কৰিলে ৯ যাহলৈ দল ছিলো। জেও ওপৰলৈ গতি কনি ভাৰ ইয়াত্ এড়ি ঘ?f ফি তেও মতে পৃথিবী ১০ যাত, জা! যাই, নাযিল। যি নামিল তেঁও