পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬১

৪৫ পঞ্চদশ প যাতিঃভনিত। বোলে এই মানুহবিলাকলৈ মোৰ দয়া আঁচে কিয় নো সিইঘজিলৈকে তিনি দিন মোৰ লগৎ দু'চে কিন্তু ২াবলৈ একো পোৱা নায় এয়েৰেই নিহত ৩৩ লঘোনে পাচিব নোAোলো জানো সিহঁতৰ বাট | হে তেঁওৰু শিষ্য সকলে তেঁওক তুলিলে হাবিৰ মা জ- এতে মানুহ ভোক্ চায় prৱাবলৈ ঘামি ৩৪ বৰ বেহান কৎ পাম মিশু। সিবিলাক ধুলিলে তোমোলাক পিয! কেতটি ঘাচে সিবিলাকে তুলিলে ৩৪ সাতোঃি পিহা আৰু চুয়ৈ মাছ। পচে তেঁও মানুহক ৩৬ মাটিতে বহিবলৈ ফুলিলে তেতিয়া সেই সাতোষ্টি পি! ঘৰু যাছ হাত লৈ সুতি কৰি তেঁং ভাঙ্গিলে ৩৭ পচে দ্যাপোনাৰ শিষ্য সকল দিলে শিষ্য সকলে স ৩৮ মূহ যাহ দিলে পাচে এটাই কানুহে তাকে ১য়ি সন্তোষি হল পাঁচে ভছি ঘশষ সৎ পচি পালে যিবিলাকে ১াবলৈ পাইচি সেইবিলাক ল ৩৯ বাতিৰোতা এড়ি চাৰি হেজাৰ মুনিহত ৰূপচে 3েও সেই মানুহলক বিদায় দি $ চিনৎ গুহি যগুলা সীমা পালেগৈ। পক্ক শাকিহঁতৰ লগৎ 5াৰিশিই ঘাহি তেওৰ পৰী ১৬ → সুজিবলৈ গৰু এটা চিন তেঁও জিলে। তেঁও ২ সিহঁভ উত্তৰ কৰিলে বোলৈ সকালে তোলে। কে বোলা সত্য কাল স্বত্ব কিয়নো ঘাকা বক্তিমাল ইচে পাতঃ কালে তোমাকে বোল! ঘাজি বতাহ বহন ব কিয়নো ঘাকাশ ৰক্তিমাগি ঘ তুৰ ৩ বিচ। ঐ কালনিকই তহঁতে ঘাকাশৰ মুঠ জব ৪ পাৰ কিন্তু কালৰ চিন্ বৰিব নোৱাৰ। ঘাবনিক দুৰ্ল চুল মান্নহে লক্ষণ বিচাৰি ফুৰে কিন্তু য়োনাই,