পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬০১

628 ৪ চতুৰ্থ পৰ্ব গালাতীয়াহঁতলৈ ওল কাক। ২ একো বেলেগ নহয় কিন্তু পিতৃ নিণি কাল পৰ হোৱালৈকে গুৰুৰ গাৰু ঘধিকাৰহঁতৰ ঘধীন ৩ 2কে। তেনেকৈ ঘামি বাল্যকাল স~সৰিক ৪ কৰ্ম সত্ৰৰ ঘধীন বন্দী ঘাচিলো। কিন্তু কালৰ হও কৰ্মাধী মানুহৰ মোচনৰ নিকোনে ও তিৰ ওপজা কৰ্ম্ম শাস্ত্ৰাধীনীত স্মা'পেন এক খৃস্থৰে পহলে যেন আমি ভোলনিয়া সুলত্ব ও। ৩ তোযেলা পুত্ৰ হল এই নিকোনে ব্ৰশ্বৰে পিতা মাতো ঘনে পুতেকৰ দ্বাৰাক তোমোল। ৭ কৰ মনলৈ পাইছে। এয়েবেই এতিয়াৰণৰ তুমি বন্দী নে হোৱা কিন্তু পুত্ৰ স্বইচা ঘৰু যেদি পুডেক হোৱা যিশুৰ দোৱাৰ অশ্বৰাধীকাৰী আ ৮ চা। সেই কাল ভোয়োলাকে ঐশ্বৰ মে জানি যিবিলাক বাস খ্ৰীশ্বৰ নহয় সিহঁত শুশ কবি ৯ চা। কিন্তু এতিয় খৃশ্বৰক জানিবৰ পাচঅকৰ্তৃক জনাৰ পচৎ যি? 'সুশক« ঘুমন্ সুত্ৰেৰে তোমো লাকু বন্দিত্বব িব থোজা ভাৰ গন্তবৰ্তী তো ০ যোলাক কিয় ইচ। তেলোকে বিশেষ দিন 13 মাহ ফীল বস মানিফ!! তোলোকৰ কথা ময় ভয় কৰে। জানো তোমোলাকলৈ ময় যি শ্ৰম কৱিৰ্সে দি ব্যৰ্থ হয়। ৪২ হে ভায়ই ময় মিনতি কৰ্ষে। তোমেলা (মাৰ নিচিনা হোৱা কিয়নো ময় ভেযোলাক নিচিন কাই চে ভেলোকে যোৰ একো হানি কৰা নায়!