পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬০

১৫ ৩ঞ্চ + ম'তিনি। কহ মোৰ ছোৱালীক ভূত পায় যাতনা ভূঞা ২৩ ইং। পচে 3ে তুইক একোত্তৰ নিদিলে এই হেতু তেঁওৰ শিষ্য দলে কোৰলৈ আহি পুৰ্থনা কৰি তুলিলে ভাই নাচি দিয়ে কিয়নো তাই ২৪ ঘুমাৰ পিছে। এটাহ পৰি আহিছে। পিচে তেঁও নিন্ত কৰিলে বেলে যিশৰলৰ বহিৰ হেৰো বা যে এতি ময় ঘৰু কালৈকো পাচনী নেহে। ২৫ তেতিয়া তাই ঘুহি তেঁও পল কৰি তুলিলে হে ২৬ ৭ গ্ৰাম উপকাৰ কৰোক। পাচে তেও উত্তৰ দিলে বোলে লৰাহঁতৰ বৰ বেহানি ঘানি কৰক ২৭ পেলায় দিবলগা নহয়। তাই ফুলিলে সুৰু ভু কিন্তু যি ভজি চত্ৰ মোৰা সৰি পড়ে ২৮ ৰে তা আবলৈ পায়। তেতিয়া যিশুএ কুঁলিলে হে তিৰী তোৰ পূৰীতি বত তোৰ যি বাঞ্চা মেয়ে সিদ্ভুি হোক। তাতে তাইৰ চোৱালী তেতিয়াই ভাল হন্। ৭৯ পচে যি তাৰপৰা গৈলিলিৰ সাৰৰ ওচৰ ৩০ পালেগৈ পাচে পৰ্বতৰ ওপৰ বহিগৈ। অয়াৰ পাচে মোড় ঘলা আঁৰা বঁটা ঘৰু ভালেমান গৎ লৈ বড় এচ মানুহ উওৰ ওচৰলৈ ঘাহিল ৩১ পাচে সিহতক যিশুৰ ভৰিৰ তল লে গাচে হেও সিহঁতক স্বস্ত কৰিলে তাতে সেই মানুহবিলাকে স্মাৰা কথা কব টাক ভাল্ বৰ মোক বাইতুলিব ঘৰু ঘৰুলায় চক পাব দে&ি বিস্ময় মানিলে এই হেতু সিহঁতে যিশবএ ঔশ্বৰ সুতি কৰিলে। ৩২ তেতিয়া মিশু। ঘাখেনাৰ শিষ্য সকল মক্তি কলে