পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৯৬

দ্বিতীয় পৰ্ব গালাতীয়াহঁতলৈ পলৰ কাক! 623 ইজ্ঞা কৰিলে বোলে ঘামি ভিকহঁতক সুমৰে কো কৰিবলৈ ময় মন দিছিলো। 88 কিন্তু পিতৰ ঘাঙিয়োৎ গুণাৎ 'হল তেঁওৰ ঘযোজ্য হোৱা যয় পতষ্কে তাৰ বিপৰী কৰি ৪২ লোঁ কিয়নো যত্মান্ধব ওচৰৰ কেতে িমানুহ ঘহাৰ ঘূগেই ভেঁও গ্ৰদেশীহঁতে সৈতে ভোজন কৰিছিল কিন্তু সিহঁ ওপগৎ হল চেকটিয়া মা ১৩ নুহ বিলাকৰ ভয়ৎ তা এত্বি বেলেগ হল। ঘন যিদিহঁতে তেঁওৰ লগ ভণ্ডন কৰিলে তাতে বা বাও সিহঁতৰ ভণ্ডনাৎ ভূযিল। সিহঁতে স্বৰুণৰ ৪৪ নিচিনা শুভবাৰ্তা সঁচাকৈ আচৰিলে। এযেহেই ময় ইয়া দেখি সিহঁতৰ এটাইৰে ঘাগ পিতৰক বুলি লো তুমি যদি হৃই যেদি ঘনদেশীহঁত নিলে ব্যৱহাৰ কৰা ঘৰু যিদিহঁতৰ নিচিনা নকৰা ভেবে ঘানদেশীহঁতৰ যিহৃদিহঁতৰ নিচিনা ব্যৱহাৰ ৪৫ কৰোৱা কি নিকোনে। স্বাভাবিক যিদী প্যাক ৪৬ ম্যাদেশী পাতকী মানুহ নহয় আমি কমুশাৰ কমোৰে মানুহ পাৰমাহিক কৰা নহয় কিন্তু যিশু ৎৈ সঞ্জাত দোৱাৰ পাৰকি কৰা হয় ইয়াক জানি ঘামিও ভৎ সঞ্জাত দোৱাৰা পাৰ মাৰ্থিক কৰা হে দ্বাৰু কৰ্মশাস্ত্ৰ কৰ্মৰ দোৱাৰা নোহে। এই নিকোনে ঘামি ঘাপনাই যিশু aীভৎ সাৎ কৰিচে। কিয়নে কৰ্মশাস্ত্ৰৰ কৰ্মেৰে কোনো ১৭ প্ৰাণী ব্যহিক কৰা ব্লব কিন্তু ভৈৰ দোৱাৰা