পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৯০

৪৩ ত্ৰয়োদশ পৰ্ণ দ্বিতীয় কাক- কৰিান্তহঁতলৈ। 617 যেনে তোমোলাকুৰ ওচৰৎ ও দুই কলোহেঁতেন জেন দ্যাগেই ও স্থাৰু এতিয়ময় দ্যপণত মই যিবিলকে পাত কৰিছে সিহঁতলৈ ঘৰু এটাইলৈ ৫ কে ইয় লেসে। কিয়নো ভেও দুৰ্বলীৰ নিকোনে হত হন্ কিন্তু শ্বৰ নাৰ নিকোনে জীয়াই গ্ৰামে থামিও উেও যাদুল হেকিন্তু ভোলোকলৈ ঐশ্বৰ যি পৰাক্ৰম নেই পৰাক্ৰমহ ৬ দুৰ স্নায তেৰে সৈতে জীবন ভুঞ্জি। (তামো লাকে ঘুপোনাক ঘানি শোব কৰা ঘণনৰ পৰীক্ষা কৰা তেমোলাকে লোক নোনা মে ডোমেলা যেদি সুপাদেয় নে Yহাৱা তেবে ৯ীন্ত ৭ তোলাকহ্ মাজ ঘাচে। কিন্তু যয় সৎ ক েতেলে:ক অনিবা ঘামি নুপাদেয় না ৮ হে। এতিয়া ময় শ্বৰৰ ঘাস? তোমোলা কে হৃকৰ্ম্ম নকৰিবলৈ আমাৰ সঁচা হোৱাৰ পুযাগ হয় নি নহয় কিন্তু ঘুম ঘনুপাদেয়ৰ নিচিনা হলেও তোমোলাকে কম কৰা কিয়নো সঁচাৰ বিবোব আমি একো কৰিব নোৱাৰে। কিন্তু সঁচাৰ পঞ্চপাণ্ড ৯)ক। কিয়নে যেভি ঘামি দুৰ্বলী তোমোলাকে ভেডিয়া ঘামাৰ ঘানন্দো ময় মেজো তোমোলাক ৪০ পূণ ধৰ্ম হোৱা। সেই নিকোনে তোমোলাকৰ ওচক গ্লবিদ্যমান ই ময় এই কথা লেগে আনে। বিদ্যমান্ ই যি পৰাক্ৰয হিতাৰ্থে ঘৰু মহাৰ য{ নহয় যে যোহ দিছে তদলুদাৰ সময় টান ব্যৱহাৰ কৰ্থে।