পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৮৭

614 ১২ দ্বাদশ পৰ্ব দ্বিতীয় ফাক কৰিৰিহঁতলৈ। জানে এনে মানুহ তৃতীয় স্বৰ্গলৈ আকৰ্ষি ৰূই ৩ দিল। লি দেহৎ নে দেহৰ বাজ ইয়াক ময় বুলিব নোৱাৰে খৃশ্বৰে জানে কিন্তু এনে এটা ঘি যাৰদীন প্যাকৰ্ষ স্কুইছিল ঘা মানুহৰ কব ৪ নলা এনে স্মনিৰ্বচনীয় কথা শুনিলে। এনে মাৰ হৰ ক_ ময় দম্ভ ক? কম্ কিন্তু মোৰ দুৰ্বলতাৰ ক??ৎ যি কথH কঁও তদ্ভিন্ন দম্ভ কy ময় ঘাপোন ৫ কনকও। কিয়নো ময় সঁচা ফ2Hকা এয়েত্ৰেই যেদি দম্ভক কৰ্ব জচে তেবে ময় স্থান নম্ কিন্তু ময় ধৈৰ্য্য ধৰে জানো কোনো যি মোৎ দেAে ৬ বা মোৰ কথা শুনে ইয়াকৈ বৰ মোক জানে। যা সেই ভালেমান 8েীচিক পৰিমাণৰ সহ দম্ভী নোহে এই কাৰোগ শয়তানৰ এক পাচনি গা কা এক কাই হোক্ মৰিয়াবলৈ যো দিলে। ৭ যেৰেই মোৰপৰা আৰু শুচিবলৈ প্ৰক তিনি বেলি ফিনভি যায় কৰিলোঁ দ্যা তেঁও যোক বুলিলে তোম। লৈ মোৰ ভালেমান ফ্লাহ ঘাচে ডোমাৰ দুৰ্বল ৮ - যে ব প হয়। এয়েৰেই ময় হহি মনে ঘনে দ্ৰতা দম্ভ কচু যে বিদ্যা ৯ ম মোৰ ওপৰ- 2কে। সেই নিকোনে দুৰ্বলতা নিন্দ!দবদু-বিণক্ষতা ণেৰ ভাৰ্থে দুঃ৮৭ ম!! সন্তোষ ও কিয়নো যেতিয়া ময় দুৰ্বল তেতিয়া xায় বলী। ১০ এই ফN কেব' যয় বলিয়া আই}ে হয় তো