পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৬৬

৩ তৃতীয় পৰ্ব দ্বিতীয় কাৰু কৰিন্তিহঁতলৈ। 593 জীবনলৈকে জীৱন দীতে কুহে মুফু ইয়াক ৭ কৰিবলৈ শক্তিমন্ত কোন্। কিয়নো যি ভাল মান মানুহে জ্বশ্বৰ বাকা ভাঁজ দিয়ে সিহঁতৰ নিচিনা ঘুমি নোহোঁ কিন্তু ঘাযি সৰলড়াৰে গাৰু ঐশ্বৰৰ দভি 'যাকি ঈশ্বৰে যেনে কয় জেনে ভি কথা পৰ্ব গ্ৰমি আকও ঘা শাদা কৰিবলৈ বৰে বা ঘৰু ৩ কেতেছি যাহ নিচিনা তোমোলাক পতি বা ভে ২ যেলাকৰপৰা আমাৰ হা, ঘৰৰ দাৰ। কি যনো ঘামাৰ মনৎ লেম। এটাই মানুহে জনা পচা আৰু মহিৰে নহয় কিন্তু জীবন্ত ঐশ্বৰৰ ঘাব, ৩ শিলৰ বলি নহয় কিন্তু মনৰ মহীয় মলি লিথিতা আৰু আমাৰ সেৱাৰে নিশ্চয় প্ৰোডিক Wীভৰ কাকৎ ৰুপ আমাৰ হাৎ ঘ» কাক ৪ তোমোলাকেই ঘুচা। ঘা জ্বশ্বৰলৈ ভৰে ৫ গ্ৰামাৰ এই ভাৰস ঘাচে। ঘামি যে পোন সাযৎ কিবা কৰিব পাৰে মন- এনেকৈ ভাবে নি ৬ নহয় কিন্তু ঘামা সামৰ্থ খৃৰা হয়। তেঁও ঘামাক নিয়ম কাকতৰ শক্তিমান্ সেৰকীয়া কৰি চে গ্লাৰ নহয় কিন্তু ঘাৰ কিয়নো ঘূৰে ৭ বব কৰে কিন্তু ঘনায় জীবন দিয়ে। যিশবএল সন্ততিহঁতে মোশহৰ লোপ্য কান্তিৰ নিকোনে এক দৃভিতে তেঁওস্থ ১৫ দেবি লোৱাৰিলে শিল লিথিড়া গ্ৰা লিতা মৃত্যু কৰোঁতা সেৱাৰ যেদি