পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৬

53 ১৪ ভুৰ্দশ শৰ্ব মতিউভনিত। হে লাল কিন্তু সেই ঘঙ্গীকাৰৰ নিমিত্তে ঘৰু যিবিলাক তেওৰ লগৎ (বলৈ বহি সিহঁতৰো ৪০ নিমিত্তে সেই হাজিল দিলে এইহেকি তেঁও মানুহ ৪৪ পাঁচি দি বন্দি শাল, তেওৰ মুতু কটালে পাচে এটা দিহৰ ভৰি তেঁওৰ মত ঘানি (চোবালি দিলে পচে ১২ তাই সেই মুত তাইৰ মাকৰ হাতৰ দিলে। পাচে তেঁওৰ শিষ্য সকলে ঘহি গৰি 'ৰ নি মই দাম বা িল ভাব পচে গৈ যিশু বতৰ৷ ফলে। ১৩ যিশু সেই ক?? শুনি লুকায় = গুছি হবিলৈ , দ্বাৰু ম'হবিলাকেও তাকে শুনি তৰেদি এই ন ৪৪ গৰৰপৰা তেঁওৰ ণিচৎ। যি এ বাতলৈ গৈ বড় এ>[ মানুহ দেছিলে পচে সিহঁতলৈ দয়াযুক্ত ই ৪৫ সিহঁতৰ নৰিয়াৰ মানুহক ভাল্ কৰিলে। পাচে ন নুি বেলা হল তেঁওৰু শিষ্য সকলে তেঁওৰ স্নাহি ইলিলে এই হাবি হয় বেলিও গধুলি হল। ৰলৈ গৈ ঘণোন। বৰ বেহনি কিনিবলৈ মানু ১৬ হক বিদায় দিয়ে। পচ যিশু এ সিবিলাক লিলে সিহঁ যাব পয়োজন নায় নিহত »াবলৈ ১৭ দিয়া। দিবিলাকে তুলি লে ঘাম ৰু এতে! কেবল ১৮ পাচোটি ণি ঘৰু দুটি মাছ ঘাচে। তেঁও তুলিলে ১৯ ভাকে যে ঘাগলৈ স্থানা। পাচে তেঁও মানহতুয ঘাঁহ ওপৰতে বহিব দিলে ঘৰু পঁচোটি পিকে দুটি যাচকে হাত, লৈ ৰ তললৈ চায় দ্যাশীৰ্বাদ কৰিলে পচে পি ভাদি ঘাপোনাৰ শিষ্য হাত ২ দিলে শিষ্য সকলে জুম দিলে। পাচে এটায়ে যায় তৃপি তি পলে ভাৰচে তড়িী ঘৰ্বশেদকে। জয় বাৰে