পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৫৫

582 ১৫ পঞ্চদশ গল্প কৰিন্তি সকল পতি গয় পতি ঘুপেন কমে hীড পায় হল তাপটে aীৰ ঘাগমন- যি মান্ মানুহ তে হয় সেই এ ২৪ টয়ে। ইয়াৰ পচে তেঁও এই শাস ঘৰুভূত স্মাৰু পৰাক্ৰ লোকৰি যি কাল তেঁও ঐশ্ব পিতৃৰ ২৫ হাই ৰাজ্য বি এই শেহ ঋব। কিয়নো যেতে দিন এটাই শত্ৰু তেঁও পদতল নহয় তেতেদিন ২৬ তেওৰাজ্য শাসন ঘাৱশ্যক ঘাচে। শেহ শ হি ২৭ মৃত্যু সিও নম্ভ অব। কিয়নো তেঁওৰ পদতল তেওঁ এটাই সুব্লিছে কিন্তু এটাই তেঁও দক্সিচে সি যেতিয়া এই কথা কয় তেবে যেয়ে তে-৭ এটাই সুম্বুিলে এয়ে ২৮ যি তেঁওৰ ব্যতিৰেকে এই মাশচে। যেতিয়া এ টাইতেঁওৰু বতলি কৰা হয় তেতিয়াক্বশ্ব এটাইতে এটাই ৰূবলৈ যেয়ে এটাই তেঁওৰু বশীভূত কৰিলে তেঁ বশীভূ-পুত্ৰো ব সেয়েনহলে যেদি যতই ২৯ নুহে তেৰে যিবিলাক মৃতকহঁতৰ যাই বুড়িৎ ৩০ হয় সিহঁতে কি কৰিব সেয়ে নহলে সিহ মৃতক হঁতৰ যাই কিয় বুড়ি হয় ঘৰু যি দণ্ডে ৩১ পুত কি নিমিত্তে ঘাপদ থাকে। হু 2ীভ যিশুৎ তোমোলাক যি ঘানন্দ তাতে মাৰ যি ঘানন্দ গ্ৰাচে তাৰ নামলৈ ময় শপৎ কৰো ময় নি ৩২ তৌ মধ্যে। যেনেকৈ মানুষে সৈতে ৰণ কৰা হয় তেনেকৈ এমিসেস ময় ৭ সৈতে হল কৰিছে। কিন্তু তহঁতৰ পুৱনি যেদিন হয় ভেবে তা যে কি লাভ ঘাম Nেৱা ণীয় কৱে কিয়নো