পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫৪৮

৪৪ চতুদৰ্শ পৰ্ব্ব কৰিন্তি সকল পুতি। 573 যি ভল্প সেয়ে যেতিয়Y হয় তেতিয়া এভ? যি ৪১ দি লোহ্ সুব। ১ায় যেতিয়া লৰা ছিলো তেতি যা লৰাৰ নিচিনাকৈ কলে! লৰাৰে নিচিনাকৈ গুনি লো লৰাৰ নিচিনাকৈ শোকৰিলে। কিন্তু যত ৪২ পন্ন ই য লৰ বাহ,এড়িপেলালে। যনো এতিয়া যি ৰ্নিৰে তিমি দে\েn. কিছু তেতিয়া সমু সযুoিr দেখি এতিয়া ময় এত জানো কিন্তু তেতিয়া যেনে জানো তেনে ময় জানি। 33 এতিফলে সY 'ঘশ চেনেহ এহি তিনি স্থায়ী ঘাছে কিন্তু ইহঁত মাজও চেনেহ ভাৰ। গন্ধ চেনেহলৈ কাৱা কৰা আৰু পৰিমাহিফি সমি? ১৪ লৈ ইয়া কৰা কিন্তু আচাৰ্য্য ককবলৈ কৈও বড়। ২ ইয়া কৰা। কিয়নো যি লোকৰ নজনা মা যাতে ডিন মানুহৎ নকয় কিন্তু ঈশ্বৰ কয় কিয়নো তা { ৩ কোনেও = বুঝে। ঘনা সেই তত্ব ক? বেলে হয় কিন্তু যি ঘাচাৰ্য ক¥ বোন্সে সি ৰিম ৪ বচা ওপদেশৰে শান্তনাৰে ঘ?f মানুহক বেসে। যি নতুন ভাষা বোলে সি প্যাগে বৰ বাৰ বিন যি আচাৰ্য? কয় সি মণ্ডলী বৰ বঢ়ায়। ও তোমোলাকে নানা ক2t{ কোৱা এয়ে যেৰি বতু বাহিৰ কিন্তু তোমোলাকে ঘাচাৰ্য বকা কোৱা হয় তা কৈও বচা বাচ্চা য়িনে যি নাল। ভ গুলী বৰ যিহতে ব6ে. নি এনেয়া ঘৰ 2 লকই তেৰে ১ যিয় ঘোচা কথা কয় লি তকৈ বড়। হে আয়-