50 ১৩ ত্ৰয়োদশ পৰ্ব মতিভনিতু। ৩২ মিছিলে। এটাই কঠিয়াৰ মাজৰ সৰু হয় কিন্তু বাচি, শাকৰ মাজ- তৃৰ হয় ঘোৰু গছ ই যায় পচে পৱৰ চৰায়ে ঘাহ , ৰ ভালতে বাহ ৩৩ লয়। 3েও ঘৰু এ দম্ভাৰ দি সিহতৰ দ্বাণ কলে বোলে ৰাজ্য হযৰৰ নিচিনা যিহকে কে নো তিৰোতায় তিনি দো পিঠাগুৰিৰ যজৎ এটাই যিৰ হোৱালৈকে চাকি থলে। ৩৪ যিহকে ঘাচাৰ্যে কৈচি বোলে ময় দৃভান্ত দি কব লৈকে সু যেলিম যেয়ে জগতৰ উৎপত্তি বৰেপৰা
- স্বই ঘছিল, সেই কথাকে ময় প্ৰকাশ কৰিম
৩৫ সেয়ে পুৰণ স্বৰলৈ এইবিলাক কY দুভান্তেৰে যি এ সেই মানুহ জুয গ্ৰাস কলে গ্ৰৰু দন্ত ব্যতিৰেকে সিহঁতৰ ঘাগ নকলে। ৩৬ যিশু সেই মানুহ কুচি দি ঘৰলৈ গল পচে তেঁওৰ শিষ্য সকলে স্নাহি তেঁওৰ ঘাৎ কলে বোলে ভাল কৈ সেই পৰৰ বন দৃড়ান্ত কথা প্ৰায় ৩৭ ঘাগ কওক। তেও যা লগায় সিবিলাকক ইলিলে বৈলে যি মানুহে ভান্ কহিয়া বিঁচে সেয়ে মানুহৰ ৩৮ তে। সেই পৰেই এই জগৎ। সেই ভাল কহি যাই ৰাজাৰ লৰাই কিন্তু বন্ গুটি পাপকষৰ ৩৯ লৰাই যি *। তাকে সিচিলে সেয়ে শয়তান শহ এই জগতৰ শ্ৰন্তক ঘৰু বান্ দোৱা মানুহেই ৪০ খৃঘৰৰ দ— এয়েৰেই যেনেকৈ বন্ গেট যায় জুই পুড়ি যায় সেই এই জগতৰো ঘন্তকালে ৪। মানুহৰ পুত্ৰকে ম্যাপোনাৰ টেকেলাতক পয় দিব স্থাৰু সিহঁতে তেঁওৰ ৰাজ্যৰপৰা এটাই বাদাত কৰোঁযেহানি ঘৰু ঘৰয়াৰ্থিক মাৰ
