পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫২৩

548 ৫ পঞ্চম পৰ্ব কৰিন্তি সকল প্ৰতি। ময় যেনেকৈ সকলোনে সংহলীএ পতি শিও তেনে কৈ ঘটাৰ যেয়ে তোলোকৰ মন দিব সেই যে প্ৰিয় পুত্ৰ ' ঘৰু প্ৰভু বিশ্বাসী তিযেতিয়াক ৪৮ ময় এই নদানে পঠিয়াইছো। তোমোলৰ ওচ বলৈ মোৰ নহা tি কৰি তোমোলাকৰ মাজ ১৯ কে বিলাক মাৰহ গৰ্ব স্বইছে। কিন্তু যেদি জ্বশ্ব ৰ উছু হয় ভেবে ময় কিছু কাল পাচ ঘাহিম আহিলে যিবিলাক ওহি ঘোছে নিহতৰ কেবল কথা নেজানি কিন্তু সিহতৰ ভাৱে সনিম। ২০ কিয়নো তৃৰ মাজা বাকিতে ন হয় কিন্তু শক্তিতে। ২১ তোমোলাকৰ কি ঔত ময় উৰ বা চেনেহ কোমল তাৰ স্না' লালৈ ডোমেলাকৰ ওচৰলৈ ঘাহি নে। পৰ্ষ যি বিক্ লুক্সৰ দেৱতা পাবিহত মাজ- ৫ কোৱা নে যায় যি কোনো মানুহে ঘাপে বাপেকৰ তিৰীৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰে এনে স্কুৱা লুই সুভৱ তোমোলাকৰ মাজ৭ ম্যাচে এয়াকু সকলেমানে ২ কোৱা যায়। যি এই বন কৰিচে সি ডোমেলি পৰ বেলে দুবলৈ তোমোলাকে তাপি নাচিল। ৩ বৰগী ইচিল। যি এই বন্ কৰিছে তা কথও যয় দেহৎ তোমোলাকৰ ওচৰ ঘবিদ। মান কিন্তু মন বিদ্যমান্ যেনেকৈ দেহ বিদ্যমান্ হৃই শে? কৰিলো হেঁতেন তেনেকৈ এতিয় শোক ৪ কৰিচে পুতু যিশু nীভভাৱ লগ লৈ যেতিয়া