পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫২১

546 ৪ চতুৰ্থ পৰ্ব কৰিত্তি সকলক প্ৰতি ৩ অয়াকে ফেলে কিন্তু তোমোলাকৰ শোবৎ বা মা হ শোবৎ যয় যি শোবিৎ হোঁ জয়কেময় স্মৃতি ৪ সৰু বুলি মানে ময় গ্ৰাপোলকে শেন কবে কি যুনো ময় ঘাপোনাৰপৰা একো নে জানো তয়াৰে ময় কদাচিত নিগৰিয়া নোহে। কিন্তু যেয়ে মোৰ শোধ কৰে তেঁবেই এয়েৰেই ঘৰুকাৰৎ কা ও বেহানি প্ৰেীচিক কৰিব আৰু মন স্নালংb1 জনাৰ যি প্ৰভু তেঁও নাহিলে সেই চিৎ কালৰ ঘ সেই তোমোলাকে একে শেব ন কৰিবা সেই কাল ৫ খৃস্বৰপৰা সদৌৰে প শ স্কব। হে আয় ডোমে লাকৰ হিতলৈ ময় এই বিলা কথা! যে ঘাপে না কথাকে ঘাপলসৰু কাকে দৃভান্ত দি কৈচো বি ৬ ঘা ঘাছে ততোবি তোমাকে কাকো নে মানা ঘামাৰ দোৱাৰায় তেৰ্যোলাকে জয়াকে শি! এই নি ত্ৰিত্তে ৰুটা ঘনাদ কত্ৰিগ্ৰৰ ঘাদ কৰিবলৈ ভোযেলাকৰ কোনো গীবলৈ এনেকৈ কৈছো। ৭ কিয়নো তোমাক ঘন্ বি কৰিছে কেনে ঘাৰু তোম'ৰ যি ম্যাচে তা গ্ৰানৰ পৰা যি নে পাইচ এনে কোন্ ঘাছে এই হেতু তুমি যেদি তাকু দ্যান পৰা পইচা ভেবে ঘুমৰূপৰা নোপোৱাৰ নিচিনাকৈ ৮ গৰ্ব কৰা কিয় সদ্যঃ তোমোল পৰ ইচ। সদ্যঃ তোমোলাক বনী স্বইচা তোমোলাকে মা বঁতি বেকে যা সকলৰ নিচিনাকৈ ঘাধিণ কৰিচা তো মোলাকে যি ঘাবিপথু কৰা এয়াক ময় শ্বৰৰ