পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫১৪

১ ৭ম পৰ্ব্ব কৰিন্তি সকল পুতি। 509 শেহলৈকে যেয়ে তোমালাক হিহি কহিব এই ৯ তেলোক ঘাম ভু যিশু afীভৰ দিন নিৰ ব্ৰাৰি হোৱা তেলোক তেঁওৰ পুতে আমাৰ যিশু খ্ৰীভ স্থানীয় তা নিযোজিৎ ম্যাচিলা যেনে যি ঐশ্বৰ তেবেই বিশ্বাসী। হে ভায় সকল্ ঘামাৰ প্ৰভু যিশু ভৈৰ নাম্লৈ যয় সদ্যঃ এই মিনতি কৰো ভোমোলাকে যেটায়ে একে ক2H কোৱা একো বিৰোব যে ন হয় কিন্তু তেলোক যেন এক মন আৰু একে গ্ৰাল ময় ১৪ ‘বানুেৰে যেন মুদয় বাৰু হৃইকি। কিয়নো ভয় হে তোযেলাকৰ মাজ বিবোহ ঘাছে এয়ে ইৰ পৰিয়ালৰ সুAেr যে দাগ, প্ৰে চিক ১২ ইচি তোমোলাকৰ মাজৰ কোন কয় ময় পণ্ড লৰ কোনো কয় ময় ঘYপলসৰ কোনো কয় ময় কাইহাহ্ আৰু কোনো কয় ময় »ীভ তোমো ১৩ লাকময় এতিয়া জয়াকে কও। Nী ভাষা হৃই জে নে পাঙল তোমোলাকৰ “লনি ক্ৰুশ হত স্বই ১৪ চিল্ নে বা তোলোক পাও নাযে ইতুিচিলা মে যয় ক্ৰয়সকে গায়সকে বঁতিত্ৰেকে তোমোলাক ৪৫ কাকো ফুতু বানায় সেই কাৰণে ময় ঐ ঘৰ প্ৰতি বনা বোলো জানো কোনোবায় কয় ময় ঘাশোনা ১৬ নামে ফুল দিয়ালো। ময় স্তেনসৰ পহিয়ালহঁত গুড় দিয়াইছো ভতিৰেক ময় ঘোৰু কাকোবাক ধুতু দিয়াইড ওয়াকু ময় নে জানো।