পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫১

48 ১৩ ত্ৰয়োদশ পৰ্ব মাতিনি। বেই যিশই যি ঘাচাৰ্যৰ ক কলে বোলে শুনোতে ভোঘোলাচ্ছে শনিব। কিন্তু দুইঝা ঘা ১৫ দেহেতে দেবি। কিন্তু নেজন কিয়নো এই যান হ ইঞ্ছি ভাতে নিহঁতৰ শুনিবলৈ কানো গবুৰ ঘৰু নিহত পোনাৰ চক জায় ঘা:চ পাচে কোনো দল সিহঁতে ফেৰে দে2r পায় ঘা কানেৰে শুনিবলৈ পায় ঘৰু ছিৰে তুঝিব পাৰি ওভতে তাতে যয় নিহত ভাল্ কৰে এই বোৰ থr ৪৬ সিহঁতৰ মাজ ৰগ গ্ৰামে। কিন্তু তোমোলাৰ চহ্ন বন্য কিয়নো দিতে দেঘোৰু তো এলাকৰ ১৭ কানো বন্য কিয়নো সিহতে শুন। তেলেৰ ময় নিশ্চয়কৈ কঁও তোমোলাকে যিহকে দে! তাকে ভালেমান ঘ। চায্যে ঘ'ৰু পৰযক্তি মন্ন হ দেসি বলৈ অল্প ক ৰ কিন্তু দেহি'বলৈ নেয় গ্ৰ'ৰু যিহকে তোমেলকে শুনা তাকো শুনিবলৈ জয় কৰে কিন্তু নিবলৈ নয়। ১৮ এ যজেই তোমোল'কে সেই কুঠিয়া তি', য'তৰ ১৯ ম্ভান্তৰ শুনা। যেতিয়া কোনো বা ক?? শুনি তুঝে তেতিয়া সেই প +8ৰুE, গ্ৰাহি যিহকে তা স্মাশয় দিল ভকে লৈ যায় ২০ বাটৰ কৰ যি কু»ি পড়ি মেয়ে এই। কিন্তু শিলনী ঘি মিয়া পড়ি মেয়ে এই যি কৃ27 শুনি তেতিয়াই হম্বিত মনে তাকে সহ ফুৰে ক্ৰি ২৪ ঘাগোন)ৰ যাৎ শিণ নয় এইহেতু থল দল যাতে থাকে কিয়নো কৰ নিমিত্তে দু}{ বা শত্ৰ, তা প্যা হলে ঘন কাল য পাচেই ত ব zিe, ২২ হয়। কঁটিল গছৰ মাজ- যি কঠিয়া পশু। ছেয়ে