পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫০৭

532 ৫ দশ পৰ্ব বোমালৈ। ঔশ্বৰৰ সত্য ৭লিবলৈ চেটিয়াহঁতৰ এৰু নৰু ১৩ কিয়, ঘছি। সদাঃ তোমোলাক’ বৰ্ম্মৰ প্ৰভাৱেৰে ঘনতে ভালেমা পৰহেৰ এই গুণে এটা ঘসা ওপজাব। কুঁশ্বৰ তোমোলাক স্নাস্তি 3৪ কৰাতে ঘনতে কশলতে পৰ কৰে। ২. মোৰ ভায়ই তহঁ যি সাজৰে চিয়ানেৰে পৰ {ত ম্যাচ আৰু এটায় এটা ওপদেশ দিব পাৰ ওয়াক ১৫ ময় ঘনি তহঁতৰ নিশ্চয় কৰি জানিছে। কিন্তু ভায় হে বৰ্মৰে ঘঁনদেশী মানুহ নৈবেদ্য নিচিনা পবিত্ৰ কৰা হৃই গ্ৰাহ্য হয় এই নিমিত্তে ঘন্যদেশাইভ ঘা শুভবাৰ্তা শুশ কৰোতা ১৬ যিশু ভিৰ সেৱকিয়া ময় হে ঐশ্বৰে যে ঘাগ দিয়া যি গ্ৰন্থগ্ৰহ সেই ঘহি গুণে ময় ফিঞ্চিৎ সহিয়া হৃই তোযেলাকৰ মন দিয়াৰ নিচিনা ১৭ কৈ তোমোলাকলৈ লেমিচে। এয়েৰেই নৃশ্য ৰ যি ফ2}} যিন্ত ভৰ দেৱাবায় যোৰু সৰু ১৮ বাণী কোৱা হেতু ঘাচে। কিয়নো যিহতে সময় যিশালমৰূপৰা চাৰিওফালে গুলিবিকিযলৈকে ৪৯ ভৈৰ শুভবাৰ্তা সম্পূৰ্ণ কৰি কীৰ্ত্তন কৰিছো এনে যি ঘতি ভাৰযুক্ত লক্ষণ ঘচৰ্যা কম তাকে কৰা ঘৰু জ্বশ্বৰ স্মৃন্মৰ পূভাবৎ ঘন্য দেশ? হঁত বাকেৰে কমেৰে মনা কৰিবলৈ যিহক aীড়ে মোৰ দোৱাৰায় কৰোৱা নায় সেই কথা কবলৈ ময় ২০ সহিয়া দুৰূহ। শুভবাৰ্তা কীৰ্তন কৰিবলৈ