পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৫০১

326 ১৩ ত্ৰয়োদশ পৰু ৰোমপলৈ-~- ১৯ এটায় মাহে সৈতে নিৰ্বিৰোব #ভি কৰিব। হে অতিৰি সৰু গাপোনাহঁতৰ কয় ভুত বৈৰ ন কৰিব ন্তুি 2Yত দrি লযেই হেয়। কিয়নো এলে লে দে ৰিদয় কয় কি দিয়া কামো ২০ ময় ওচিৎ ১৫ দিন্। এয়ৰই তো প যেদি ভোক লা েতেব তা ওৰ যেছি পিয়াহ লাগে তেতোক্ পয়েক কিয় ন ইয়াকে কত তুমি তাৰ মুৰৰ ওপৰ, ঘাঙ্গা দম্ কৰিবা ক্ষ ফুৎ, নে হাবিব। কিন্তু দুকৰ্ম দেয় ক্ষয়ক জিল!! শৰু সদৌ ও পাল বাবৰ ববৰ্তি হোক কিয়নো ব্যৰ্থ ১৩ বৰ নিৰুণ ব্যতিৰ কোনো পলিন বা না! ১ যি পালন্ বাক্ ঘাড়ে নি ঐশ্বৰ নিৰি। এয়ে যেই যি পালন্ বাবৰ বিৰোৰ কৰে সি বৃহ নিয় মৰ বিৰোধ কৰে যিবিলাকে বিৰাৰ কৰে সেইবি ৩ লাকে ঘপোনাহঁতৰ দোযদণ্ড পাব। কিয়নো ঘবিকাৰ সৰুলে সুম ফুৰাত মাহ ৭তি ভয় দিয়ো ন হয়, কিন্তু ক্ষমু কবেতাহতক ঐতি। ৪ তেৰে তুমি সেই পালন্ বাবৎ ড় ক ন স্ত্ৰৰ নে সুকৰ্ম্মৰ তাতে তোমাৰ যশস্য ৰ। কিনো তোমা শুভৰ নিমিত্তে তে। তোক পুতি খ্ৰীশ্বৰৰ ও ঘাসকাৰী কিন্তু তুমি যদি ক্ষমা কৰা তেবে তুক বা কিয়নো 3ে3 তৰোৱা নিৰীক নবৰে তে বই খৃস্বৰৰ দাসকত্ৰিী কুমিহতুক অতি থওঁ ৰু পুড়ি ক্ েদিয়োতএয়েৰেই ৰ গুণে কেন্'ডি ন