পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৯৯

524 ও দ্বাদশ পৰ্ধ ৰোমলৈ - খ্ৰীশ্বৰৰ মাননজ কোন্ ইচে তেঁওৰ মন্ত্ৰী কোন ৩৫ ইয়ে যিহতে পোনাৰ হাত ঘা দিয়া বা ৩৬ এন যি তাকে দিতে দিছে নিও কোন কিয়নো তেঁওৰা তেও অহং তেঁওক পৃতি এটায় বহানি। তেও পড়শ সদ। বক্ষণে হোক। আমিন। এ এয়েৰেই হে তায়ই ময় শ্বৰৰ কপাৎ বিনয় ৪২ পূৰ্বৰ বেলো তোযেলাকে এ জীয়া পবিত্ৰ গ্ৰাহ্য বলি ৰুপে আপোনাহঁত দেহ জ্বশ্বৰ ও ২ সf কৰা এয়ে তোমোলাকৰ উচিৎ সেৱা। গ্ৰাফি এই জগত সশীল না কিন্তু বৃৰৰ নেই সজ গুহ শুদু ও কি ওয়াৰে প্ৰমাণ দিবলৈ ৩ ঘাপলাইতৰ মন্নবান ছোৱৰ দোৱাৰায় ঘন্য কৰ হোৱা কিয়নো কেনো চিৎ পৰিমাণকৈ ম্যানোকে শু নে যান কিন্তু যেনেকৈ ঈশ্বৰে দৌকে সাতৰ পৰিমা দিচেছ তামাৰে ঘঁছি ৪ পূৰ্ব ঘাপোনৰে যি মন মোক প্ৰতি খৃস্থৰে যি নহ দিচে ত দ্বাৰায় ‘ময় তোমোলাকৰ সদৌ মানুহ এই কু? কও। কিয়নো যেনেকৈ এ শৰীৰতে গ্ৰায়ৰ বন্ধু দ্য ম্যাচে শ্ৰদ পতি এ এক ক ন হয় তেনেকৈ ঘুমি ভালেমান হৃই aীভৎ এক শৰীৰ দ্বাৰু ঘন্যেস্থানে ঘঙ্গেী হে॥ ৩ এই হেতুক ঘাম' পুতি দিয়া যি ঘনুগ্ৰহ তদন্ত সহে গ্লসি বেলে ” বেলে ববিয়া জাই সেই জামাৰ যাব যেদি স্মচাৰ্যত্ব হয় তেবে গ্লাহি