পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৯৩

518 ৪৩ দশম পৰ্ব কোণলৈ পৰ্ব্ব হে ভয়ই যিশলীহ ওবাহ্ যি হয় ঐশ্বৰ ১০ দ্য সিহত নিমিত্তে যে মনোভিলষিৎ পানি ২ এই সিহঁত ঐশ্বৰ সেৱা কৰিবলৈ তাপ প্যাজে সিহঁতৰ উয়াৰে সাকী ময় কিন্তু সেই তা জানা ও নুসাৰে ন হয়। কিয়নো সিহঁতে জ্বশ্বৰৰ পাৰমাৰ ০ কথা নে জানি ঘৰু পোনাৰ বৰম পিনা কৰি বলৈ কাৰ্বাৰ কৰি খ্ৰীশ্বৰৰ পাৰমাৰ্যৰ বশবৰ্তন ৪ হল। কিয়নো পাৰমাথা নিমিত্তে স্নাস্তিক কবে ৫ সদৌৰে হাই শাৰ ঘশয় ভৈ। কিয়ল শাস্ত্ৰ ওপজা যি বৰ তা মোশত্ এই কৃত্ৰিচে যি মানুহে তাকে কৰে সি ভান্ দোষায় জীব। ৬ কিন্তু এত গৃহীৎ যি বৰ সি এনেকৈ কয় যি পোন্ মন, নে ভাবিব ভ নয়াবলৈ ৭ , কোন্ ওহিবা বা খ্ৰীভত্ মৃত্যুৰপৰা তুলিবলৈ ৮ দৎ নামিব কোন্। কিন্তু লি কি বোলে, বাক্য ঘ সতৰ যি বাক্য ঘামি কীৰ্ত্তন কৰে সেয়ে তো ওচৰ ঘৰ তোমাৰ মন গ্ৰন্থ যুৎ তাৰ ১ ৩৭ এই। তুমি মুখৰে যেদি প্ৰভু যিশুখ্ৰীভ শৈ কৰা এৰু খ্ৰীশ্বৰে তেঁও মৃত্যুৰপৰা তুলিব এয়াকো ৪০ যে মনেৰে পড়ীয়েৰা তেবে তুমি তৰিবা। কিয়নো যনেসৈতে মানুহে বৰ প্ৰহণ কৰিবলৈ পতী যুয় ঘৰু ভৰিবৰ নিমিত্তে মুফেস্ত্ৰে শৈ কৰে। ১৪ কিলো বঞ্চিত্ৰ প্ৰয়াকে বোলে যি কোনো তেওক ১২ পতীয়ায় তাৰ লাজ হৃব। য়িদহে গ্ৰা