পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৮৩

508 ৭ সপ্তম ৰোমৰ্শলৈ - ৬ ভিলমে ঘামাৰ হৃৎ, বাপ কৰিলে। এতিয়া যিহতে ঘমি বৰা ঘছিলো পেয়ে যৰিল গ্ৰাযি ঘান্য নবীনতাৎ সেৱা কৰোঁ ঘৰু ঘar ৰৰ পুৰাতত্বা সেবা ন কৰো সেই নিমিত্তে শাস্ত্ৰ ৭ ৰ পৰা মুৎ জ্বইছো। তেবে আমি কি তুলি স্নাশনে পাপ সেয়ে নো হোক শাস্ত্ৰ ব্যতিৰেহে যয় শতক নে জানিলে কিয়নো লোভ ন কৰিব শাস্ত্ৰে যেদি এই বাক ন লিলেহেঁতে ভেবে ময় কম নে ৮ জানিলেহেঁতেন। কিন্তু পাতহ্নে দ্যাভাব দেৰি ৰায় প্ৰকাশ পায় সক বিব কাম যে! যাজ জালে যিহেতু শাস্ত্ৰবাতিবেঞ্চে পাত্ৰা। ৯ কিয়নো গ্ৰাগেই ময় শাস্ত্ৰ ব্যভিষেকে জীয়ায় ম্যাচিলো কিন্তু গ্ৰান্ত। ওহ, হল, পাত জীলে ১০ ঘৰু ময় মৰিলো। ষ্মাক যি মুক্তি তৰুণৰ নিমিত্তে গ্ৰাঢ়ি তাকে হায় মৃত্যুৰ নিমিত্তে গলে। ৯ ১ কিয়নো স্মাৰ দোৱাৰায় পচে ঘYহৰি পায় ১৫ (যাক ভল কৰিলে তাতে মা 'ববিলে। এই হেতু শাস্ত্ৰ শুদ্ধ দ্বাৰু ঘোড়া গুদু ৰুপে ৪৩ ভালো। তেবে ভাল্ যি সেয়ে মোক পুতি মভাৰুণ হল নে নেয়ে নো হোক কিন্তু ঘানি স্নাজা দেৱাৰায় স্মৃতিশয় পাতকীৰুণে গোচিক বলৈ মোৰ মাজ, ভাল্ বেহানিৰ দো বৰা মৃত্যু জতো পাত গতকৰুপেই প্ৰেীচিক হৃবলৈ & 8 যে পতি মৃত্যুৰুপ গ্লাচিং। কিয়নো ছমি