পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৬৫

4.92 ২ দ্বিতীয় পৰ্ব যেমগলৈ। আযেন সেই ভিকৰ্তাৰ ভজনৰে সেৱাৰেণৰা সুজা বসু ভজনে সেহায় কৰিলে দিবিলাকে ঘ পোনাৰু মনেভিলষিতেৰে ঘূপেন শৰীৰ নো গ্ৰন্যে ঘভৰ কৰে এই নিমিত্তে জ্বশ্বৰে নীচ কৰ্ম ২৬ তে সিহঁত এড়ি দিলে। এই কাৰণেও খুঁৰে • সিহঁতক অবয় চেনেহেৰে এতুি দিলে কিয়নে। সিহঁতৰ তিৰোতাইতেই স্বাভাবিক নীতি তিয়া ২৭ কৰি দুৰাচ' কত্ৰিলে। কাবিলাকে তিৰীৰ সস তিয়া কৰি গুৰুষে পুৰুদ্ৰে কমা কৰি স্নান্যোনো কা£ জলি হল ঘা ঘাপে ২৮ ওৰমৰ সমুচিৎ, চুল পলে। কিয়নো যেনেকৈ সিহঁতে পোনাৰ সুগতে কৃষক ৰাগিবলৈ ২৯ যত ন কৰিলে তেনেকৈ সিহঁতে এটায় ঘপাৰমা ৰে ব্যভিতৰেৰে দৌজনেৰে লেভেবে ক্ষতিৰে ভৰপূৰ হৃই ঘৰু য়িলেৰে ববেৰে বিৰোবেৰে ৩০ জুনাৰে টিলতাৰে ভৰি পড়ি আৰু সুফিয়া টুট ৩৪ কিয়া ঝুশ্বঘিনোৱা য়িলিয়া ছাৰী ঘাআঘী ৰ্ম্মো=পাদক পিতৃ মাতৃক ন যান। সুজান নিয়ম ৩২ ভঙ্গ। তাৰিক সেহহি নিমৰমী নিৰ্মায় স্বই কৰিবলগ কৰম কৰিবলৈ খ্ৰীশ্বৰে সিহঁত হীন মতিৰ এতি দিলে। সন্ধু যিবিলাকে এনে কম কত্ৰে সিহঁত বব সি ই হতে ঐশ্বৰৰ এই শোব জানে কে ঘানি এই কস কৰে এনে ন হয় কিন্তু এনে কম কৰাহত