পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৬২

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

বোমা মাৰহ পৃতি পাঙল পঁচনী কাৎ- ১ পূমি পৰ্ব্ব ৬ দেহ, দাদৰ বীৰ্যে ওপজা ঘফি ঘানি ঈশ্ব ৰৰ পুত্ৰ যে ঐয়াকো পানাৰুপে মৃত মানুহৰ মাজৰপৰা পুনৰুনৰ দোৱাৰায় গ্ৰাতিয় পুয়া গেৰে প্ৰেীচিত হল যিবিলাকৰ মাত তোমোলাকো ২ যিশু »ীভৰ নিযোজ্য জুইচা এনে যি সৰ্ব্বদেশী মানুহ সিহঁতে তেঁওৰ নামেৰে যি সাত লালী মানিবলৈ ৩ আমি যা দেৱৰীয় গ্ৰনুগ্ৰহকে পঁচনীবাবকে ৪ পাইচো এনে যি ক্বশ্বৰ পুত্ৰ ঘামাহ প্ৰভু যিশু xী তেঁওৰঘি শুভবাৰ্তা শ্বৰে ঘাগেই গ্ৰোন্ট্ৰাচাৰ্য বিলাৰ সুথে বৰ্ম্ম পথি, ঘৰ্গীকাৰ কৰিছিল সেই ৫ শুভবাৰ্তা প্ৰৌঢ়িক বলৈ পাঁচনী ৰূবৰ কাৰণ নিয্যে বেলেগ কৰা ৯ীভ বন্দী যি পাও ঐশ্ব বৰ যিবিলা সেহনীয় নিযোজা গাৱা মানুহ ৬ ৰোয় ঘাচে নিবিলাকৰ তলৈ সেই পাওলে ফাক ৭ লেNে। স্ময' পিতৃ বৃত্ৰে প্ৰভু ভৰেপৰা সুন্নহে কলে তেলোক পতি হোক। of