পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৫৮

২৮ দ্মবিশতি পৰু পানীৰ কৰ্ম্ম - 425 ভালো চেনেহ ঘামাক দেৱালে কিয়নো সেই কালৰ বৰ নৰে জাতুৰে নিমিতে সিহঁত তুই জালি ৩ ঘামাক এইকে ঘহি হিলে। তেতিয়া পাওলে মৰি ঐ পোলা বাস্থি জুই ওপষৎ দিলে এক মাকৈ সাপ জুইৰত পৰা ঘাহি তেওৰ হাত যেতায় ৪ বহিলে। সেই ২ মাৰহবিলকে তেঁওৰু হত যেহে'ৱা সেই সাক্ দে»ি ইটেনিটে কলে আৰু শ্যক এই মামুই ববিয়া সাগৰে ইয়াকু এতি দিলে ৫ হয় কিন্তু পৰহ দিয়ে।ভাই এয়াক জীব নিদিয়ে। পাচে তেও সেই সাপ জুইতে ঝোকাৰি ঘানি একো ৬ হালিনে পল। তেঁও ওহিৰ বা হাতে যৰিব নিবিলকে ইয়ালৈকে বা কালো কিন্তু এ অপেক্ষা কবি তেঁওৰু একো বৈনে দেoিr পাল্টায় কলে ৭ তেঁও দেবুত। পৰিস্ নামে সেই চাপৰিৰ বিকাৰৰ ঘাবিপথ সেই হল ঘাচি গেয়েই ঘাপোনাৰ দূৰলৈ গ্ৰামকি নি তিনি দিন আলহি ৮ হিলে। সেই কাল পবিত্ৰ বাপে জু তেজ ও যোৱা নৰিয়াৰে পড়ি ঘুচল তাতে পাল তেওৰ ওচৰলৈ গৈ A+না ববি হা তেঁওৰ ওপৰ- ৯ দি তেঁওক দুম্ভ কৰিলে। সেয়ে হল চাপৰিৰ ৪০ প্যান নবিয়া মানুহ ঘঁহি দুস্থ হল। বিলাকে স্মযাৰ ভালেমা সৎকাৰ কৰিলে ঘৰু ঘা মা যাবৰ সময়ৎ যি বেহানিৰ প্ৰয়োজন্ চিল ৪০ তাকো না দিলে! কাস্কৰৰে পলক্সেবি চিহ্নিত?