পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৫

13 একাদশ ৭ যাতিও নিত। ২৬ (হে ণিত এনে হোক কিয়নো এনে তোমা উন্ন। ঘ ২৭ মাৰ পিএসকলে। বেহানি মোৰ হাত— সেবায় দি লে ঘুৰু পিতৃ বিনে ঘন্ কোনেও পুতেক নেজানে ঘাৰু এনে তে ভেকেও যা ঘদেবাব AেYতে এই দুয়েকে এড়ি দ্যাৰু কোনেও বাপেকক নে ২৮ জানে। হে শান্ত ঘাৰু ভাৰপীড়িত তহৎ মোৰ ফে'ৰলৈ গ্নাহ ময় তহঁত তিৰগী দিx যো যু ২৯ বলী বই 'ৰু যে মুxেt শি2r কিয়নো ময় লাৱা ৩০ দ্যাৰু মন- ঘনভিযানী ওয়াতে তহঁতে মনজিৰগী পাবি কিয়নো যেযুৱলী গম ঘৰু যো বোঝা লঘু। পৰ্ব্ব সেই কাল যি শব বাৰে খেতিৰ মাজে দি ১২ যায় তেনেতে ভেঁৰ শিষ্য সকলে ভোক লালি ২ টেয় চিৰি। NYৰ বৰিলে পচে মাৰিশিহঁতে তাকে দেor তেও তুলিলে বেলে দে তোমাৰ শিষ্য বোৰে শাবৎ বাৰে কৰিব নোপোৱা কৰ কিয় কৰে ৩ তে সিহঁতৰ কুঁলিলে বোলে দাঙদে আৰু তেওঁৰ লগৰ মানুহেও ভোক লাগিল কি কৰিছিল তহঁতে ৪ ত' পচা নয় নে তেঁও জ্বশ্বৰ ঘৰলৈ গৈ যি তেঁওৰ লগৰথাক তেঁওৰ মানুহৰে ঘN:দকিন্তু কে বন ৰোহিতৰ দি সেই দেনিয়াৰ পিছ তা ৫ ফেলে। ঘ ৰাহি হতে যেনেকৈ মন্দিৰ শববাৰে ঘৰবিত্ৰ কৰি নিৰপৰবী হয় জয়াকে ৬, তানো তোমালাকে শস্থৎ চা নায়। কিন্তু যয় তোমোলাক, কও অয়াৎ মন্দিৰকৈও বড় এজন্ ৭ ঘাচে। কিন্তু ময় দায় থেকে। বলিদান নোমোজো যে যেদি তোষোলাকে ওয়া ঘনিলাহেঁতেন