পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৪৭

২৫ বি’-স্ব পাচনী কম। ভাৰ বিৰুে শো জি মোৰ তাৰ কথা জনালে। ৪৬ তিনৰিলক ময় উতৰ কৰিলে গ্ৰুপদীৰে পুতবা ইতৰ হাটি হদিৰি কৰা আৰু ঘানি ঘিজ। (স্বহে হাদী ইচেছ তা কৰ ওৰ দিবলৈ ছা পোয়া ব্যক্তিষেৰুে কাকো বৰ নিমিত্তে (সব দিয়া যোগ 'হি বাহা ন হয়। ৪৭ এই হেতু সিবিলা এhe ৰূলহি ময় পাছ দিন স্মলমে শেষ সনৎ বহিলো সেই ১৮ 'নুহ ঘানবলৈকে ঘাজা কৰিলে। বাদীইভে ভ' বিপক্ষ যিয় সুইময় যি ভাবিছিলো এলে ত ব কোনো আৰ সিহত = তুলিলে কিন্তু পেনি ভজুক শ্ৰাৰু পYওলে য ক জীয়াই ১১ প্যাচে বোলে এসে যিশু মাসে মৃত এজনৰ কথা কেবিলা দনগদসলি নিহত তেঁও বিৰোবেক ২০ ৰিলে। ময় আয়াতে উশয়ান্ন দুই কলো ভূমি য়িষ্ণু শালমালৈ গৈ তাৎ এইবিল ফfe- শোবি বা ১১ নে কিন্তু স্বত্ৰ বিৰাজ শনিবলৈ হৈলৈ পালে। পী কবিল পাচ ময় তেঁওক্ কইনৰ ওচৰলৈ পঠিয়াবৰ হৰি হয়৷ এনে 3েও বহিবলৈ ঘাড় ২২ দিলো। তেতিয় ঘুৰিয় ৰম্ভ কলে ময় শ্ৰনি এই মানুহ ফস শুনিব তো। তেও ২৩ ফুলে ফ'লি তেঁওৰ কথা শুনিবলৈ পৰা এই হেতুক পাচ দিলা প্ৰাণিপয়ে ৰেলকি বড় ঐশ্বযুক্ত