পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৪৫

472 ২৫ পঞ্চবিংশতি পৰ্ব পাচনী কৰ্ম। কৰিবলৈ ঐ কৰি পালক বন্দীতেই ২৫লে। পৰ্ব্ব এই হেতুক ফেস্ সেই নগৰলৈ ঘহি তিনি ২৫ দিন পচন্দ কাইৰিয়াৰপৰা য়িকলমলৈ গল্। ২ তেতিয়া প্ৰধান প্ৰবাহিইতে যিদীহঁতৰ তাই বিয়াহঁতে ভেঁৰ ঘাস, পাওল বিষোবে কথা ৩ জনালে। গ্ৰাফ বাতে তেঁও ববিবলৈ লুকায় কি তেঁওক যিশীললৈ নিৰলৈ তেঁওৰ বিৰু ঘ0ছ মাটি। তেঁওৰ ক্ষ্ম কাৰুতি কৰিলে। ৪ কিন্তু যেঙেনে মিবা দিলে পলক ফাইসৰি যু (2fYৱা যাব ময় ঘানি ফিষ্টি, কালৰ পচে ৫ ভালৈকে যা নেই' কাৰণ তোলোকৰ যি? যাৰ হে ভাৰু গৰৰ গুয়ান্ দিব পাৰে সিহঁতে গৈ এই মানুহৰ কিবা জৰ যেদি গ্ৰাচে ভেবে তাক ৬ বাদ দিয়ো। পাচে নিবিলাকে সৈতে দহ দিন কিছু বচা কি তেঁ3 কাইৰিয়ালৈ গ'ল। পাচ দিল। শোবৰ মাল খছি পালক গ্লানিবলৈ ৭ ঘ। স| কৰিলে। তে ও ঘুস্থিল পচে যিবিলাক দি। যিশালমাৰপৰা হিচ সেইবিলাক চাৰি ও লালে যিয় ই- যাৰ যাগ দিতে দিব নোৱা ৰিলে এলে ভালেমানেও ৰতু বাদ পাওলৰ বিৰে। • ব দিলে। তেতিয়া তেও ঘাপোনাৰ ঘৰ্থে এই উত্তৰ কৰিলে যি দীহঁতৰ ব্যৱস্থাৰ ঘ?।বা মন্দিৰ ১ ঘষা কাইসৰৱ বিপক্ষে ময় একে কৰা নায়। কিন্তু