পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৩৮

২৩ এয়োৰিপতি পৰ্বাচনী কয়। 466 ৩ এলে লে ঘাচে। যেল এভ? শাকি। এভ+ চুবিশি গাচিল্ পাওলে তাকে দেয়ি যেতে এটাহ পৰি কলে হে মানুহ ভয়ই যয় হস্ত্ৰিশি সুচ যৰিশি সন্ততি সেই জ্যান্সাৰ ক্ষুকু মৃত সকল ৭ নকুনিস্ত্ৰে ঠেf য় শোবৎ স্বাচো। এই ক¥ কল পায়ে নিহিত? শাকিতৰ ৮ দন্দ লাচি তাতে পূজা কোলেস্থ কিয়নো গাছ কিইতে কয় বোলে নন য় তো নায় ক্ষুধা ৯ ও নয় কিন্তু ত্ৰিশিক্তে প্ৰয়োস্কো = লয়। তেতিয়া বড় হ লাচিলি তাতে ত্ৰিশিও ৪লিয়া ব্য। পৰু সকলে ওহি গ্ৰামি এই মানুহৰ একো জৰ পোৱা নায় কিন্তু যেদি কোলো গ্লায় স্মাৰ দতে ভা, কৈছে তেৰে স্নামি ঐশ্বৰে সৈতে যেন ৰা ন ৪০ কবে এই ক, কৈ যিহোব কৰিৰ ধৰিলে। ঘৰু বতু কোলাহ হোৱা ৰান সেনাপতি তাৰিলে জানো চে সিহঁতৰ বলতে পল জে ই চিtি যায় এই নিমিত্তে গৈ ৰলেৰে সিহঁতৰ মাতৰণৰ তেঁও ঘোনি চলৈ সিবলৈ প্ৰবাৰ সেনাপতি। চীণ হাত ছাড়া কৰিলে। পাচ ৰাতি প্ৰভু তেঁওৰ প্ৰe থিয় ই কলে হে পঙল ভুমি গিভৰ্য হোৱা কিয়নো যেনেকৈ মোৰ স্বংf যিশাল তুমি পাপ দিা তেনেকৈ ৰোমতো তুমি ৪২ মে দিব পাৰি দি হলওকেতে িয়িনীমিষ্টি 13