পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৩৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

464 ২৩ এয়োৰিভি পন্থপাচনী কৰ্ম। হেতু যিবিলাক তেঁওৰ শে-বি পোচ কৰিবলৈ নিয়ে অন কৰিছিল সেইলিক তেঁওৰু ওচৰৰ গল পূবান সেনাপতি ও তেঁওক ৰোমান লি জানি ঘা

  1. নি তেঁওক বাড়ি ছিল ঔয়াকে 'মৰি ভয়ন্ত্ৰিত

ইল। পাচ দিল। তেওঁ কিয় লিসুদীৰ চোৰায় এসে পবদিয়া সুইল ওয়াৰে নিশ্চয় জামিবলৈ তেঁও তেওৰ ৰালি [মিলে গ্ৰ পুথি ৰোহি$ে এটা ই সমজুৱাঝে ঘুহি বলৈ ঘাজা দিলে গ্ৰাহ্ন ওল নয়ায় সিবিলাকৰ ঘাতে বন্ধক্কালে শঙ্কু পাচে পঙলে মেল এক দডি হ্মই স্কুলে হে মানুহ ২৩ হঁ ভাই, ময় ঐশ্বৰৰ আঁতে ঘাজিলৈকে সুবি ২ বেক গ্ৰাম কত্ৰিহে। কিন্তু নিলীয়াহ বন্ধুত্বে হিতে ওচৰৎ কা মাহৰিলাক তেঁওৰু সু/2rs ৩ মহিবলৈ ঘাত দিলে। তেতিয়ু পাওলে তেঁও ফলে হে গুকীকৃত বেৰ খ্ৰীশ্বৰে গ্ৰো মাৰি তুমি শাস্ত্ৰ মতে যোৰ শোব ফুৰিবলৈ বহি শাস্ত্ৰ ঃ বিৰুদ্ধে যে মাৰিবলৈ গ্ৰাজু কৰিছ নে। কিন্তু যিবিলাক ওচৰ যি " ঘাচিল সেইবিলাকে স্কুলে তুমি ঘৰৰ বান বেহিতক নিন্দা কৰি ও জানে? ওলে কলে ভায়ে হে ঐবেই -বান পুৰোহিত এক যয় নেজানো কিয়নো তোমাৰ মাহঁতৰ ঘুৰিকাৰৰ বিৰেৰে ক ন ফব।