পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৩৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

462 ২২ চুৰি শতি পৰ্ব ৭নী কৰ্ম। তি, ফান্তি নিমিত্ত যয় দেখিবলৈ লোফুৰি কিন্তু যে খ্ৰিয়াই অস্ত্ৰ হাড়েৰ বৰি নিদ্ৰা জাই ময় ৪২ দশ পলে। তেতিয়া লিনীয়াহ নামে ৰাৱনৰে পাৰমাfি এজন যা সেই দেশ ৪৩ afা এৰ মিশ্ৰদীহতৰ মাতাৎ, যশসহ। তেঁবেই মোৰ ওচৰলৈ গ্ৰাস্থি বিয়ে হয়ই যে ইলিলে হে ভানু শাওন্ তুমি দৃঞ্জি পে সেই দণ্ডেই তেঁওলৈ ৪ঃ দূৰ কৰিলে। পাচে 3েও ফুলে যৰ পিত্ৰাদি সকলৰ খ্ৰীশ্বৰে আপোনাৰ ঔঙ জানিবলৈ সেই ধাৰ্মিক দেৰিলৈকো তেঁওৰ মুৰ ফুশুনিবলৈ ৪৫ কো স্কোয়া। পূন্ধেই নিয়োগ কৰিছে। কিয়নো যি

  • ভূমি দে&িচ ও নিম সেইবিলাকৰে ভূzি

৪৬ সৃষ্ণলো মানুহ পতি ভয়ে সাফী ৰা। গ্ৰাৰু ঐ তিয়া কিয় পলম কৰা ও দুস্কৃত্ৰিা হো স্মাহুৰ নামে প্ৰাৰ্থনা কৰি তোম পাড় বুই গেলো। ১৭ পাচে এনে হল যয় শিলমলৈ উভতি গনকৃৎ, যি কাল ময় মন্দিত্ৰ, না স্কুঠিছিলো সেই কাল ১৮ যায় হৰ লাগিলো। সেই ডুয়েতে সাৰিকৈ ৰুি শালমৰপৰা যোৱা কিয়নো মে«ি ভোযাহ্ যি যা তাক সিহঁতে নলব এই বাকা বোলোতা তেঁও ময় ১৯ দলে। যয় কনে। হে প্ৰভু যিবিলাকে পোনা তীয়ায় যায় সেইবিলাক যেনেকৈ বন্দী কৰিলে। ২e দিন যৰিলো ঐ সিতে জানে। গ্ৰাপোল সী ভিন্ন গ্ৰাম জে যেতিয় পতুিল