পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪২৭

২০ বৰ্গতি চনী কৰ্ম।- ময় ইয়াৰ কোনো ক?! দ্বিগু নো হে দ্বাৰু যোৰ বাবৰ এটাই ফাৰ্য গ্ৰানন্দপূৰ্বক দৰে কৰে ঘাৰু শ্বৰ ঘন্নাহ শুভবাৰ্তা যা দিবলৈ যি শু শ্ৰয় যায় পুতু যিশুৰ ওচৰ পাইছে! সেই সেৱা পৰ কৰো এই নিমিত্তেময় ঘাপে প্ৰাগ ২৫* প্ৰিয় তুলি নেজানো। ঘিফিলাফ জলৈ ময় ক্বশ্বৰ ৰাজ্য ক+কৈ গৈছে এনে স্কুৱা যি তোয়ো লংক গ্ৰাফ কোনো কালে নে দেথা যে যয় আয় ২৩ জানো। এই হেত ময় এটাই মানুহৰ তেজৎ কৈ চিকোন্ হোঁ যে আয়াৰে সাকী ময় তোমোলা ২৭ কক আজি দিয়ে। কিয়নো তোমোলাক কৃষক ২৮ সঙ্কল নিয়ম অনাবলৈ ময় এ নায়। এয়েৰেই শ্বৰ যি মণ্ডলী ঘানো তেজেৰে কিনিছে সেই মণ্ডলীয়ভুক প্ৰতিপাল কৰিবলৈ আপোনাকে যি জাকৰ ওপষৎ বানায় ভোলোকক দশ ফপে নিয়োগ কৰিছে সেই পীলাতুকে সাবধান ৪৯ ar। কিয়নো য! লে পচে দুৰ্জয় কঙ্কৰ নেচি ৩০ যায় জাক একো মৰম্ ন কৰি তোমোলাকৰ মত দেযব যে গ্ৰাফ ঘাপোনাৰ মাজৰা মানুহে শিষ্যবিলাক টান ঘানিবলৈ বিৰো কথH কৰ যে এনে মাহে ৰূব যে ইয়াক ময় জানো। ৩১ এইহেতুক যায় তিনি বৎসৰলৈক (যনে সদৌকে চঙ্ক লোকেৰে সৈতে ৰাত্ৰিৱা ঘদেন্ কৰি বলৈ নেলি তোমোলাকে ইয়ালৈকে মন হৃত্তি