পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪২৬

২০ বিশতি পৰ পচনী কৰ্ম। 453 ৈভাৰ পাঁচ দিন। লাগিলো ত্ৰোগলিয় মৎ স্থিতি কৰিলে। তাৰ পাঁচ দিন ঘামি যিলেত ৪৬ ন বলেগৈ। পাওলে ঘাসিয়া ঘৰু নে কি বলৈ কবি এনেলে দি যাবলৈ নিয়ম্ কৰিচিল্ কিয়নো যেদিব পাৰে তেৱে পেলিকন্তু সময় যিক্ত শালম, ওপাহবলৈ নিবিলাকে পয়ত্ব কৰিলো। ৪৭ মিলে সৰুপৰা তেও এহেনসলৈ মানুহ পঠিয়ায় ১৮ মণ্ডলি ব লোকবিলাকক মাতিলে সিবিলাকে তেঁৰ ওচৰ পাল তেঁও সিবিলাক এই কথা কলে ৭ দিনা ময় ঘাসিয়লৈ হিলে সেই দিনাৰেপৰা যায় যেনেকৈ ন্যান্য হৃই চক্ষ লোকেৰে ৰ ১১ ই যুিদ্ধদীহঁতৰ ঘঁ লৈ লুকায় থাকা ভালে যা পৰীকা যো মিলি তাতে পৰীক্ষা কৰি প্ৰভুৰ শুভ কৰাৎ, ময় যেনেকৈ তোমোলাকৰ ওচৰও গ্ৰা ২০ চিলোঁ। ঘাৰু ময় তোমোলৰ হিতকাৰী একে ২৪ ল য় ন লো কিন্তু পৌচিহ কৰি ঘৰে। যিহ্মদী গী এই ছবি মানুহৰ ঘা শ্বৰলৈ পৰামন ঘায'ৰ প্ৰভু যিশু ভক্ত প্ৰতি বিশ্বাস যোজন পৰ্যাগ দি দিতে!যোলাক যেনেকৈ জনালো দ্যা ২২ শিলো এইবিলাক্ তোমোলাকে জানিচা। বকুনে দুঃ: যি যোলৈ ঘপেক্ষা কৰে বৰ্মায় নীৰে ২৩ পতি এই যা দিয়ে প্ৰয়া এক্তি যিশযিল যোৎ যি? মিলিব সেইবিলাক ক ন জনাকৈয়ে ২৪ এতিয়া গ্লাৰে বনুি, জাই তালৈ ও।