পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪১৯

7 846 ৪৯ উনফিগ পৰ্ব পাচনী ফৰ্ম। স্থিৰ কৰি গলাতিয়াহে যুগি দেৰ্শৰে সকলো a লৈকে যে লি। ২৪ সেই কাল সুবক্তৰ শাস্ত্ৰতো প, প্যালেস ন্দ্ৰিয়া সৰ ওপজা যিদ ঘাপলস নামে এ জন্য ২৫ এনেলৈ ঘুহি। এই মানুহ ভূৰ ঘচা শিমি মনেৰেও ঘাসক্তি যি কেৱল মোহন ইত জানি প্ৰভুত্ৰ কথা মন দি কা কলে শিলেও? ২৬ সেয়ে নিৎ নিৰ্ভয় ইফব ধৰিলে তাতে প্যাক লায় পিস্কলায় ভাৰ স্কু? গুনি ভা ঘনো ও সুলৈ ঘানি হয় প. ঘা শুকপে ধুকালে। ২৭ পচে ভেঁও গ্ৰ2Hইয়ালৈ যায়লৈ মন্ ধিল ভায়েক বিলাকে তেঁও মৰ্যাদা পূৰ্ব গুহ ফুৰিবলৈ শিঘ্য বিলাকলৈ লেলে পচে দেইখাই ৰৈ যিবিলাকে ৮. স্মাহ পায় 'স্তি কৰিছিল সেইবিলাক বন্ধ ওকাব তেঁও কৰিলে। স্থাৰু যিশু Aীভ যেন যাবে পুয়াল শাস্ত্ৰৰ দি তেঁও যিদীহঁতে ধনতে সদৰি কৰি বড় দুৰ্গাদগি কৰিলে। পক্ক, সেই সময় এনে হল ঘাপলস্ কৰি যি কান ৪৯ ঘচি সেই কাল পাল ওপৰ দেশে দি গৈ এটি { সৎ বৰৈ পাঁচে কেভোট শিষ্য পায় সিবিলাক কলে তোমোলাকে ঘঁাস্তি কৰাৰ পচে বাকি পালা কিনে পালা সিবিলাকে তেঁওক সমিবীন দিলে কোনো বয়া। ঘুচে যেন অয় ঘুমি শুনানায়।