পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪১০

৪১ শে পৰু শাচনী কৰ্ম নেন 437 ২৪ ধানিলে। কিন্তু মানি ব্যক্তি পাওলে শীলাসে পাৰ্থনা কম্বিলে ঘা শ্বৰৰ ঘঁৎ তিগীত গলে প্যান্ দিয়াইতে সিবিলাকৰগৎ শুনিলে। ১৩ ডেতি ক্ষণে যিহতে বন্দীশালৰ বুনিয়াদ লতুিল এনে বড় ভূমিক্স হল এটা দুৱাৰ লগড়িলেই মুকলি ২৭ ফুল গাৰু এটাই বা লকি। তেভিয়া বন্দী ফুৰ, ৰয়াৰ টোপনি ভাগিল চেত পায় বন্দী শলি দুৱাৰ, সুৰুলি দেfar বন্দিয়া লা এই ভাবি গ্ৰুপে ভৰোৱা ওলিয়ায় ঘাপোনাকে বঞ্চি ২৮ বলৈ উদ্ম ফৰিলে। কিন্তু পালে ব্ৰিঙ্গি ৰি স্কুলে মাপোৰা ৰয় ওফো কৰিব হিছলে ঘুমি ২৯ এটায়হিলা জয়াতে গ্ৰামে। তোভয় সেই Wয়ায় পহৰ ঘানিবলৈ কৈ তেও দি ভিতৰলৈ গ্ৰহিন্দু গ্ৰাক্ত কল্পমা ই পাওলৰ শীলদৰে ৩ গ্ৰা, পতৃিপ্তি ‘য়া সিলি বাজ ওলিয়ায় ইলিলে ৩৪ হে ৰহিলা ময় তৰিবলৈ কি কৰিম। দিবি লাকে ফুলিলে পূছু যি ভৈ, বিশ্বাস কৰা তাতে ®, তয় তোৰু পৰিবৰে ভৰি। গাচে সিবিলাকে ঐশ্বৰৰ কথা তাতে ভাৰ ঘৰৰ এটায় মানুহতে ৩৩ ফলে। ভতিয়া ৰাতিৰ সেই তাতে সিসিৰি লাক নি দিবিলাকৰ কোৰৰ সঁচ বুয়ালে আফ ৩৪ সেই কালভে লি পৰিয়াৰে পুঁতোয়া হল। পায়ে স্লপে ঘৰলৈ সিৰিলা গ্লানি Arৰলৈ দিলে