পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪০৯

486 ও ঘেতুশ শৰ্বাচনী। < দেছে হু' ভাই-মঙ্গল চায় ঘাৰ্নে বামী বন্ধু বন ঘুজিছিল। সেই ছোৱালী ও লৰে ঘৰে পিছে। গৈ এটাই পৰি কুঁলিলে তাৰ গৰু প ঘাম শ্ৰী কাশ কৰে পৰমেশ্বৰই ১৮ এনে সেষ ঐৰিলাকেই। সেই ছোৱালী ভালে দিন্ এনে কৰিছিল কিন্তু-পঙল দুaী ই ভক্তি সেই ঘন্য ফুলিলে ভয় তাই এতি গ্ৰাহ মিশে ভৰ নাম কৈ যায় তো এই ঘাছা দিয়ে তাতে ১ সেই দণ্ড ভুত তাই এতুিলে। তাই স্বামী প্ৰাপ্তিৰ ঘানা গল্ সিহঁতে জয়াকে দেফি পালকে শীলাকে বৰ বজাৰৎ, ঘধিকাৰবিলাকৰ গ্লাগলৈ • টানি নিলে। পাঠে সিবিলাক ঘপিড়িৰিলষ্ণে ঘালৈ ঘানি ফুলে এই য়িহৃদ মানুহে ঘামা ২৪ ন হ লয়। গুৰু যে যাই ঘাযি যি ব্যৱহাৰ লবলী মানবল ন হয় নেই ঘাচাৰ ২২ সিহঁতে শিorg। তেতিয়া লোকবিলা একে লগেই সিৰিলফ ৰিৰোবে গুলি ঘৰু গৰ্বিপতিৰিলাকে লিবিলাকৰ কাণত চুলি শোলোকায়। সিবিলাক ২৩ চাবুকেৰে কোৰবলৈ সিদ্ধান্ত কৰিলে। নিহঁতে ঢিবিলাকৰু স' থোৱাগৈ বন্দি কখ্ৰিলে সিবিলা ফক, সৰু ধানে প্ৰথিবলৈ বন্দিৱৰ ৰায়কি গ্ৰাজ ইষ্ট সেই বয়য় এই দ্মজা পায় সিবিলাক ভিতৰৰ জন্দ্ৰীশাললৈ হেছুফি নিলে সিবিলাকৰ ভৰি হাড়