পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪০৭

৬ ৰৈা নলচিশী কম।- বিপাক স্থিৰ কৰি ল লিখ্ৰিয়াই ছি ফিলিস্তিত্ব দেশে দিন। পৰ্ব পাচে তেঁও দৰ্ধিলৈকে লক্ষ্মী লৈফে ঘাহিল ঘাই ১৬ দেথা পতীওযু এজনী যুিদী ভিত্ৰে তে তি:যাভিয়স সামেৰে এই শিষ্য তাতে ঘছি কিন্তু ২ তেঁওৰ পেৰু গীক ছিল। ঘ্ৰাতে ঐকোনি ঘুমভে কি ভায়েক বিলাকৰ মাজহ সেই শিৰাৰ ও জুয়ণল ছিল। ডেকে পলে দ্যাপেলাম, লা লৰ মুজিলে ভাভে তেঁওক লৈ সেই দেশ বালি যিীহঁতৰ নিমিত্তে তেঁওৰ মুন্নৎ কুলে কিয়নো তেঁওৰ দ্বাপেকক কৈ গুলি এটায়ে আনে। ৪ ঘৰু নিবিড় সেইবিলা লৰলৈ যক্তে ঘি লা মিশালমন্দ ২কা নালীবিলাঞ্চে উচাবিলাকে নিন হিফিল সেই গুঁড়া সিৰিলাক ম ৫ শেবায় দিলে। এই হেতু সযগুলি প্ৰতীতিত্বে স্থিৰ দুই দিনে বাচি। পাৰ্কে সিবিলাক হটি ই দি লজিয়া দেশ দিল, "কু মিয়া, ৭ ক ফলৈ বৰ্মন্ময় নিধি জাই ফিসিয়াল, হাল লৈ গৈ নৃিতানিয়ালৈ যাবলৈ ধৰিলে কিন্তু মা ৮ নায় নিবিলাকৰু যাৰ নি দিলে। ৯ সিবিলাকে যিসিয়া ড়ি ত্ৰোয় বৰৈ। নেই কাল ৰাতি ও ঘ এক দৰ্শন প্ৰকাশি, স্থ যাকিদোনিয়া এBীয় যিয় ইএইফ2+কৈ তেঁৰু “না কৰিলে ঘানি যীকিদোনিয়াৎ পা ৰূই এই হেতু