পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৯৬

৪৩ দশ পনেী বন্ধু। 428 ১ ২ ৩ মাহি। হে 'মুহবিলাক ভায় 1" লকে হত্যু হবে, মা হি ভিবিল তো? ল। এত যি ৰেল কৃষলৈ ভয় কৰে তেযে না এলে এই ত্ৰাণ ফ! প! ইছে। কিয় ২৭ সে। য়িক শালবনীহঁতে নিহত ঘধিকাহঁতে ও তেওহ্ নে জালি ঘাযি বাক্য পতি শাৱত ৰা সি ইভ ম প ছন্দ সেই চাৰ্থবাক্য ষ্টুঝিও তেঁওক দোষান্যাভ কৰাতেই সেই ঘাচাৰ্যবাক্য পূত্ৰ ২৮ কৰিছে। দ্যাৰু থৰ হেতু একো নে পায় তেওৰু ২৯ ববাৰ্থে পীলাত না কৰিলে। সিহঁতে তেঁও ক¥ যি লেচে তাকে পূৰ কৰি তেঁওক ক্ষুণৰ ৩০ নময় সিবিলকে মৈদাৎ গুৱালে। কিন্তু তাঁকে ও তেঁও যথুৰা তুলিলে। ঘা যিবিলাহ্ন ভেঁকে নৈড়ে গলিলিপনা যিহলমলৈ গ্লাহি যিক্তি লা মাৰহ দ্যা সাক্ষী হল সেইবিলাক তেঁও ৩২, ভালে দি দলিশন দিলো। আৰু যি ঘব্দীকা পিতৃ বাক্ দিয়া গৈছে ঈশ্বৰৰ সেই স্মীকাৰকে তোমে ৩৩ লাফ ঘা, গ্লাযি কীৰ্ত্তন কৰে। কিয়নো দ্বিতীয় গীভ লে ঘাছে তুমি যেহে পুত্ৰ হাজি যয় তোমাক জনাইছো এই কহ্ ইসাৰে তেঁও যিশু তুলি সিবিলাক সন্ততি যি যি গ্ৰাম ৩৪ ঘা তেঁওৰু এতিয়া ছফ কৰিছে। কেও নে যাবলৈ তেও তেঁও ভূপৰ তুলিলে তাতে তেঁও থোলে দাদলৈ স্থিৰ কৰা যি দয়া তো