পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৯২

419 ২ ৪২ মিৰ্শ পাটনী কৰ্ম- ফুলিলে যদ্মাবলৈকে ' হানি ভায়বিলাকলৈকে এই বতৰা দিয়া তা চে তেঁও গ্ৰান হাইলৈ গল্। ৮ দি ইলৎ পাচে পিতৰ কলৈ গল্ চিপাহীহঁতৰ মাজ- ৩য়ৰে দৰা লগি পচে হেতেছে দ্বিচাৰি তেঁওৰ বতৰা নে পায় পৰিয়াহঁতক শেদু, ১৯ কৰি সিহঁত মাৰিবলৈ নিম্নাভ কৰিলে। তেঁও যিজ্জদা দে এড়ি কাইসায়িলৈ গৈ তাতে {}কি?" সেই ফালু চোখে দেনৰে মানুহলৈ হে জোদ বড় ও ওঠিছি কিন্তু সিহঁতে এ মন্ কৰি তেঁও ঘাগলৈ ঘছিল গ্ৰাহ্ ভন্ নামেৰে ৰজাৰ বড়ুৱা না তুলিয়া কৱি যিলাব ফুজিলে চি যনো ৰজাৰ দেশেই নিহত দেশ পালিত হৃইছিল। ২১ পচে এ নিয়মে দ্বিগহেৰোদে ৰজা সাজ শিক্ষুি সি-হাসন ওণৰৎ বহি ঘঁক দি 'ইতৰ ঘাত- ২। বাচতুৰলি প্ৰচাৰ কৰিলে। তাতে মানুহে এটহ পাৰি ঔলিলে এই ফ2 ৩শ্বৰৰ কথা মানুহৰ ন ২৩ হয়। তেতি ফলে শ্বৰৰ দতে তেঁও যৰিলে কিয়নো তেঁও জ্বৰৰ মাহাত্ম চা ন কৰিলে ২৪ ভাতে তেঁও পেকে থোৱা হৃই মৰিল। কিন্তু খৃস্থ ২৫ ৰ কথা যে বিয়পি কচি গ। তেতিয়া বাবা? শনে স্নানো নিয়ম সেৱা পূৰ কৰি যিক্তশাল যৰপৰা ওভতি ঘাহি যা যা উপনা যা এনে মোহন লগ ললে।