পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৮৯

416 ১২ দ্বাদশ পৰ্ব পচনী কৰ্ম্ম- ২৩ মলৈ যাবলৈ পালে। সেই ঘায়েল শ্বৰৰ অনুগ্ৰহ দঠি স্নান কৰিলে মুক্তি মন নিয়ম্ কৰি শুভ হাললৈ ঘাসক্তি কৰি লৈ ২৪ সেই এটাইকে উপদে দিলে। কিয়নো তেঁও সাবু মানুহ ঘৰু ধৰ্ম্মান্মাবে ভীতিৰে ভৰপূৰ ঘ চ + ঘাৰু ভালো মানুহ পলুৰ কুলিয়া কৰা হল। ২৫ পাচে ওলক বিচাৰিবলৈ বলব তাললৈ চল দ্মা তেঁওক পায় আয়োলৈ ঘানিলে। তাতে ২৩ সিবিলাকে এব স মণ্ডলিসৈতে কি বস্ত্ৰ মানু হক শিলে পা৮ে. ঘ নিয়ে শিষাবিলা প মতে খ্ৰী ঘৰ নিয়মে ৰ ভিয়া নামেৰে পুসিই ২৭ হইছি। সেই কালৰ ঘাচাৰ্যবিলা ছিল ২৮ মৰা গ্ৰা িযালৈ ঘাহি ঘৰু ঘাগব নামেৰে সিবিলাকৰ এজনে ও বড় এল এটাই দেশব এই ক| পবযান্য দেবৰায় জনালে কেতে দিন পাঠে দিয়ম কাইৰৰ কাল মেয়ে ২১ হল। এই হেতু গয় পতি ঘাপান শক্ত সৰে যিস্ত্ৰদাহ দেশ থাকা ভায়েকবিলাকৰ তলৈ ফিচ দান পঠয়াবলৈ শিষ্যবিলাকে নিয়ম কৰিলে। ৩৭ পাচে আয়াকে কৰি বাগবাৰে শালৰে হাততে বৃদ্ধ লোক বিলাকৰ তলৈ তাকে পত্ৰিয়লে। পৰু সেই হ'ল হোেদ ৰজায় মণ্ডলীৰ কেভেটি ১২ মানুহ দু দিবলৈ হাত মেলিলে ঘৰ য়োহনৰ ২ ভায়েফ যক্ষ্মাজৰ ভয়াৱালেৰে ৰুধিলে। পচে