পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৮৩

410 , ৪৩ দশম পঞ্চ পচনী কৰ্ম- ১৯ ফে নে নে ফে। যি দৰ্শন্ পিতয়ে দেচ্ছিচিল তেঁ। তাকে ভাবিচি তেনেতে পযায় তেঁওৰ কলে • দেন তিনি মানুহুেতোয়া বিচাৰিছে। এই হেতুক উহা নামা দ্বাৰু একো সয় ন কৰি সিহঁতৰু লা যোব কিয়নো ময় সিহঁতক পঠিয়াইছো। ৪ তেতিয়া কগেলিয়নে যি মানুহক তেওহ্ ওচৰলৈ পচিচি পি লামি সিহঁতৰ কামৰলৈ গল্ হাহ্ন তুলিলে দেথা যাকে তহঁতে বিচাৰি তেঁও ময়েই ২২ তই কিকাৰণে ঘাহিদ। সিহঁতে, ফলে পৰ মাফিক আৰু খ্ৰীশ্বৰলৈ ভয় কন্ত্ৰে দ্বাৰু এটাই যি দী ঘাগ যৰ্শী এ চিপাহীৰ ঘধিকাৰু কলে লিয়সে আপোনাক আপোনাৰ ঘৰলৈ গ্লানিবলৈ মানুহ পঠিয়াবলৈ ঘৰু আপোনাৰ মু»ে ক শুনিবলৈ এ বৰ্মকন্তু দুতৰ দোৱাৰায় প্ৰথাড়ি ও দুইচিল। এই হেতু তেঁও সিহঁতক ঘৰলৈ যাভি নি গ্ৰালহি হিলে পাঁচ দিন, পিতৰ সিহঁতে সৈতে ঘৰু জাৰ ভায়ে গোটা দিয়েফে ২৪ ভেঁৰে সৈতে গ। পাচ দিন। সিবিলাক কাই সাবিয়া শোমালৈ স্থাৰু কগেলিয়সে ঘাপোনা যিতিৰৰুে ওচৰৰ মানুহকে মাতি যানি অবিল ২৫. লৈ গৃপেক্ষা কৰি ঘূচি।. ণিতৰ ঘৰৎ শোমই চে গৈ তেনেতে কলেলিয়সে তেওঁ লগ ললেই আৰু তেঁৰ চৰণ পতু তেঁওক্ পূজা কৰিলে। ২১ কিন্তু ও ময়ো এজন মাছ দিৰে এই জুলি