পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৮২

৪৪ দশ প শাচনী কৰ্ম। 409 ৮ মতি গ্ৰানি এইবিলাক কথা ফৈ সিহঁত জালৈ পঠিয়াল। পাচ দিন। সিহঁতে ২ৈ লগৰ ওচত্ৰ পালে গৈ সেই ফালও দিন দুপৰিয় পিতহ পুৰ্থনা কৰিবলৈ ৪ ঘৰ ছালৰ ওপৰলৈ গল্। তেতিয়া তেঁৰ ভোক ললিও কিছু arবলৈ ফুলিলে কিন্তু সিবিলাকে ১১ যি কাল- ব্ৰাচি তেতিয়া তেও দুিই পড়িল। ১২ আৰু জু িদুৱাৰ মুকলি দোলে গুৰু বীৰ সকলো বিব জন্তু। বন পদ্ধবগ মুকলি চৰায়ে যিহত ঘুচিল্ এনে বড় ছেলে'ৰ নিচিনা চ'ৰ চুক জোৱা এক বস্তু নাযি। পৃথিবীতে নমোৱা হ'ল্ জয়া ১৩ কে দেখলে। 'চে এক শ তেঁৰ ওচৰ উঠিল ২৪ হে পিতৰ মাৰ দেৱা। কিন্তু পিতৃৰ দুলিলে হে - এনে ন হয় কিয়নো কোনো সামান্য বা ১৫ ঘপবিত্ৰ বস্তু ময় কোনো ফাল মোৰ নয়। দ্বিতীয় বেলি সেই শছে তেঁও কলে ভূখৰে যিক পবিত্ৰ ১ কৰিছে তাকে সামান্য ন কৰিব। এই ক তিনি বেলি হল তা পাচে সেই চেলেও পুন্ন দুৰ্গলৈ টানি ৪৭ নিলে। সেই দৰ্শনৰ কি পিষে য়াকে মন ভাবেতেই দে2 যি মানুহক কলেলিয়সে পাচি ছি সিহঁতেই শীঘোনৰ ঘৰ ক জয়াকে বিচি ৪৮ গ্ৰাফদুয়া সু যিয় কাইযিষ্টিয়াইবিলে। যা ওনায় পিতৰু এনে যি পীমোন তেও এই নি য 29