পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৭৭

404 ও নবম পৰ্বচনী কৰ্ম- স্কাই-উৰু ওপৰত ভৰি দিয়া তোয়াহ্ ব দাক কম। ৬ তেতিয়া তেঁওকল্প বিস্ময় মানি ঔলিলে হে ভ পোনা কি গ্ৰাজা যয় কি কৰিম। পুতু। তেও ইলিলে ও নলৈ যোৱা পাচে যিহকে ত য কহিব লf? তা তো যা স্নান ফোয় যাব। ৭ ( উনস মহে জেই- শুনলে কিন্তু কাকে ৪ নে দেয় বিস্ময় মল্লি নিজ জাই ৰন্। তেতিয় শো ও সবল ওহিল তে চঞ্জ মুকলি হল কষ্ণো! নেপালে কিন্তু সিহঁতে হাত বৰ ৯ তে দশেকলৈ ঘনিলে। ঘৰু তেঁও ভিন দিনলৈকে দুৰ্তিহীনই কি ঘৰু একো কোৱা পিয়া ন কৰিলে। দমাশে, এজন্য তৰুৎ ঘাচি তেও নাম নীয়াহ পাচেভুৰ এক দৰ্শন দি তেওঁ কলে হে ন ৪১ নীয়াহ তেঁতুলিলে হে ময় এই দেখো। ভু তেও ফুলে তুমি ওহি সোজা যে স্থালিলৈ যোৱা গ্ৰা যিজদাহ দাৎ ভাৰ্সৰ শাল বতৰা ৪২ শে দাগৈকিয়নো সি পানি কৰে। ঘৰু এক দৰ্শন 2Yননীহা নামে এজন ঘৰলৈ ঘঁহি নি দেবিলৈ ও ১৩, তাৰ ওপৰত হাত দিবহু দেলে। তেতিয়া ন নীয়াহ উত্তৰ ত্ৰিলে হে প্ৰভু সেই মানুহে ভোযৰু ক্তিশালম' 2ক বৱন্ত যহিক কিমান হিসা ২৪ হিছে ঘৰু এতে যিবিলাকে ভোযাহ্ নামে পাথনা কৰে সেই বিলাক বানুিবলৈ বড় পুৰোহি