পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৭২

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

399 ৮ ঘতম পন্থ পচনী কৰ্ম। এও দাৎ ফুৰফৰালে। কিন্তু তেঁও ধৰ্মৰে পৰিপুঃ স্বই জুগ হলেলৈ একে হবেই চায় জ্বশ্বৰ জ্যোতি আৰু ৪৬ শ্বৰ দল্কি মালে যায় দুই স্নাচে যি যিশু তেও ch ফলে। যয় মেলা সৰল আৰু খৃস্থৰ সোলে থিয় হৃই ঘাচে যি মানুহৰ পৰে তেওকে দেখে। ৫ ভান্তুে সিৰিলাকে এটাই পাৰি ক'ন, সোদি একচিত্ত হৃইতেঁওৰ তলৈ লৰ ধৰিলে আৰু নগৰৰণাতেও ৫৮ বাজ ওলিয়ায় শিল্ পেলায় বাধলে আঁৰু সাকী হতে শওল নামে এট। তো মানুহৰ ভৰিৰ কাৰ ৯ ৰ ঘাপোন কপিৰ লে। পাচে হে পভু যিশু মোৰ জীৱ নিয়ে এই পাৰ্থনা কৰি ৰাক্য বোলোতা স্তি ৩০ জানক সিহঁতে শিল পেলাৰ মাৰিলে। ঘৰু সি আঁহ পাৰি এটাহ পাৰি কলে হে প্ৰভু এই পাতক সিহঁ | ভন্ তি ন গণি। আৰু ঔছুকে ধুলি তেও পেনি ঘহিল সেই কাল শাঙ তেঁওৰ ৰধৰ পক্ষপাতী। পৰু সেই কাল- যিশালম মণ্ডনীৰ ওপৰৎ বৰ ৮ ৰিপক্ষ হল তাতে গানবিলাক এতুি যিদডে শ ৰে দেশতে এই গেট হল। তেতিয়া সডক্তি বিলাকে থ্ৰিানসৰু মৈদাম দিৱলৈ লৈ গ্ৰ

  1. হেঁওলৈ ভালেমান কান্দিলে স্কিন্তু শঙলে ঘৰ গৈ

মুনিহ তিৰোভা বলে ধৰি বন্দী কৰিলে মণ্ডল। ৪ বিনাশ কৰিলে। কিন্তু যিৰিল গেষ্ট হল সেই বিলাক কুত্তন কবি। সফলে হাই বলে। গেই কাল ছিলি েমবোগলৈ গৈ সিবিলাকৰ