পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৬৮

395 ৭ সপ্তম শস্থ পাচনী ফৰ্ম। ৪৯ হও হচিল দ্যা ক্ৰমে সহ জাবলৈ ধৰিলে। সেই ৰজায় ঘামা গোত্ৰজবিলাকৰ ওপৰ টোক সালে বহ্ ওহতি গ্লামা পিড়বিলাকৰ ওপৰ কৰিলে তাতে সিবিলাকৰ লৰাই নিজীবলৈ িিবলাতে নিই ২০ তক বাজৎ পেলালে। সেই ফল যৌশহ ওজিল ডিসুন্দৰ লৰাট ঘৰু গ্ৰাপে পিতৃৰ ঘৰৎ গ্লিনি ২ মাহ শোষিৎ হল। পাচে আজ পেলালে ৰওঁহৰ ২৫ জীয়েক তাক পায় ঘধোনৰ ণোগুলি তুলিলে তাতে মিমৰীয়া মানুহ' বিদাৎ পাগ, ইচিল ঘৰু এ কথাতো ফুভো মোশত্ শীৎ ইচিল্। তেও চল্লিশ বৎসৰিয়া হল তেঁও গ্ৰাোেনা ভায় যিশৰলৰ সন্ততিঝিলা দেখিলৈ যাবলৈ মন যুঃ কৰিলে। তেতিয়া সিবিলাকৰ এটা হিমিও দেসি তেঁও তা উপকাৰ কৰিলে ঘা সেই হি সিক্ত মাহৰ পক্ষে অভিহিত্য কৰি সেই মিসৰিয়া ও বধিলে। কিয়নো ঝুশ্বৰে তেঁওৰ হতুৱায় সিহঁতক উদ্ধাৰ, কৰিব তেওৰ ভায়েকৰিলাকে ওয়াকে বুঝিবলৈ তেও এই মন কৰিলে কিন্তু সিথিলাকে তাফ ঝিল। ২০ পচ দিন। সিবিলাকৰ মন লাগিৰ কাল তেঁও ঘাতে কি সিৰিলক মিলাৰলৈ ঔয়া কৰি তুলিলে হেৰৈ মানুহবিলাক তহঁতে ভায়ে ঘনোঘনো ঘনি ২৭ যায় কিয় কৰক। কিন্তু যি গ্ৰাশোনা ওচৰ চুই বিয়া ঘুনিয়ায় কৰিলে চিৰ যোশই হলি খেলায় ধুলি লে তেম'দ্মায় স্বামী ঘাফ শোধ ঘধিকা ২৮ কোণে পাতিছে। যেনেকৈ কালি মিলৰীয়া বলি।