পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৬০

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪ চতুৰ্থ পন্ধ পানীৰ কৰ্ম। 887 ৰাণৰ ধুলিলে, ঘৰ সাৱলাৰ সুম এনে যেনে ১ নামে কস্ দেশীয় এক ৰৈ গ্ৰাশেন হিৰ এ মাটি ৰেচিলে আৰু বেচ ঘানি চলীসকলৰ চৰল দিলে। পৰ্ব কিন্তু বনমাযাহ,নায়ে এটয় ঘাপ শাহী নামে ৫ ভিতোভয় সৈভে গ্ৰাধিপথ বেচলে গ্ৰা গ্ৰাপোৰ ঘৈনীয়েকে জানিল তাৰে বেছ কিছু গায়।লে পাচ কিছযন টক স্নানি গনীল চৰণ দিলে। ৩ জভে ণিতৰ ইলি লে (হে ননীয়াহ বা মিচ ৰু কৰলৈ যষ্টি কিছু যান টকা লকায় বাaিধলৈ ৪ শয়তানে (তয়া ফ্লাশয় স্ক্ৰিয় গৰ ফুৰিছে। সেই ঘধিপছ যেতিয়া ঘুচিল তেতিয়া মেয়ে তোমাৰ সুফয়া নাছিল নে ঘৰু খেচিল তাৰ হেচ ভেমাৰু ধীন ন হয় নে ভেবে মা কিয় এই টিয়! তুমি যা ও হৎ মিচা ক}{ নোকোৱা কিন্তু ঐশ্বৰৰ ননীফাঁছে এই গুনি পতি-পাহাগ কৰিলে তাতে যেতে মানুহে ওয়কে শুনিলে সেই। এটাইৰে মহাৰা ৬ লাtি। ঘৰু ডোই ও ভান্ কাপতেৰে যে ৭ ৰাজলৈ নি মৈদামৰ শুৱালেগৈ। ডিলি মাল বেল পাচে তাৰ ঘৈনীয়েকে এই বিল কে জানি ভিত ৮ ৰলৈ ঘাহিল।াড়ে পিতৰে ভাই উত্তৰ কৰিলে কোলে { মোৎ কোৱা তোমোলাকে এই স্বেচলৈ যাষ্টি বেচি। ১ নে ভাই তেওক গুলিলে সভে এইবে। পিৰে তাই তুলিলে তোমোলাকে ফিহা স্মাৰ পৰা ফৰিবলৈ যে মন যেলিচা কি দেখ বিস্থিলাকে তোমাৰ